5 Таанад руу ами оруулхадам, амидырхат.
Тиигээд Эзэн Бурхан хүниие газарай шоройһоо бии болгожо, хамар руунь амидаралай амисхал үлеэжэ оруулба. Хүн амитан боложо амидырба.
Үхэһэн зомнай дахин амидырха! Хумхаа тооһон бологшод һэргэн бодожо, баяртай дуулалдаха. Газар дайдые шүүдэрэй һэргээдэгтэл, Эзэн нүгшэһэн зониие амидыруулха!
Өөрын амисхал тэдээн руу оруулжа, амидыруулхаб, өөрынь орон нютагта бусаахаб, тиихэдэм Намайе Эзэн гээд тэдэ ойлгохо. Айладхаһанаа заабол бэелүүлдэгби. Энэ болбол Би, Эзэн, айладхана мүн!
Тиигэжэ хэлэмсээрээ, Иисүүс тэдэн тээшээ үлеэгээд: Арюун Һүлдые тогтоон абагты!
Ушарынь юуб гэбэл, Иисүүс Христоостой хамта ажамидаруулжа байһан Һүлдын хуули намайе нүгэлэй ба үхэлэй хуулиһаа сүлөөлөө.
нүгэл шэбэлһээ боложо үхэһэн бидэниие Христоостой хамта амидыруулаа. Таанад Бурханай үршөөл хайраар абарагдабат.
Теэд гурба хахад үдэрэй үнгэрхэдэ тэдэ хоёрой досоонь амидарал үгэдэг Бурханай һүлдэ орожо, мүнөөхи хоёрынь хүл дээрээ бодошобо, тиихэдэнь тэндэ хаража байһан хүнүүд айхын ехээр айжа мэгдэбэ.
