12 Би хүүрнүүдые нээжэ, таанадые тэндэһээ гаргажа, Израилиин орон нютаг руу абаашахаб гэжэ Намайе, Эзэн Бурханиие, айладхана гээд тэдээндэ дуулга.
Тэрэ үдэр Эзэн хоёрдохёо гараа һунгажа, Өөрын арад түмэнэй үлдөөсые бусааха, Ассириһээ, Египедһээ, Патроосһоо, Күүшһээ, Элаамһаа, Шинаарһаа, Хамаадһаа болон далайн аралнуудһаа асарха.
Үхэһэн зомнай дахин амидырха! Хумхаа тооһон бологшод һэргэн бодожо, баяртай дуулалдаха. Газар дайдые шүүдэрэй һэргээдэгтэл, Эзэн нүгшэһэн зониие амидыруулха!
Энээниие харахадаа, сэдьхэлтнай баясаха, бэе тамиртнай зүлгэ ногоондол һалбаран, элүүр энхэ болохот. Минии, Эзэнэй, үгэ дуулагша зондо туһалдагыем, дайсадтаа уур хилэнгээ харуулдагыем ойлгохот».
Эзэн Бурхан иигэжэ айладхана: тараһан арадуудайнь дундаһаа Израилиин улад зониие суглуулхаб, тиихэдэм үндэһэ яһатад Минии нангин байһые ойлгохо. Албатан Яковтаа үршөөһэн орон нютагтам Израилиин арад түмэн дахяад ажаһуудаг болохо.
Арадуудай дундаһаа таанадые суглуулан, өөрынтнай газар руу асархаб.
Энээнэй бэелүүлэгдэжэ эхилхэдэ Намайе Эзэн гээд тэдэ ойлгохо.
Минии иимэ үгэнүүдые тэдээндэ тунхагла: «Би, Эзэн Бурхан, Израилиин улад зониие тарагша хариин гүрэнүүдһээнь суглуулжа, өөрынь газар уһан руу бусаахаб.
Тиихэдэм Тэрэ иимэ юумэ тунхаглахыем захираа һэн: – Хатаһан араг яһанууд, Эзэнэй айладхал шагнагты.
Газарай шорой соо унтажа байгааша зоной олонхинь тиихэдэ нойрһоо һэрихэл: заримань хэтэ мүнхэ ами наһатай болохо, нүгөөшүүл хэтэ мүнхэдөө нэрээ хухарха, хүндэгүй болохо.
Үхэлэй оронһоо таанадые Би абархагүйб, үхэлһөө мултаруулхагүйб. Ай, Үхэл, зоболонгуудшни хаанаб? Үхэл, хадхуураараа зониие хадхан алыш, бултыень усадхыш! Би энээн тушаа оройдоошье халаглахагүйб.
Хоёр үдэрэй удаа Тэрэ маанадые амидыруулха, гурбадахи үдэрынь бидэ бодожо эхилхэбди, тиигээд Тэрэнэй хажууда ажамидаран байхабди.
Таанад Минии алта мүнгые абаат. Таанад Минии үнэтэ эрдэниие өөрын һүмэнүүдтэ оруулаат.
Тэрэ сагай мандахада таанарые суглуулан асархаб, хараһаар байтартнай сүлэлгэһөө таанадые бусаахаб, тиигээд дэлхэйн арадуудай дунда хүндэ ямбатай, нэрэ түрэтэй болгохоб!» Эзэн иигэжэ айладаал!
Мүнөө харана гүт: Биб, ганса Би байнаб. Намһаа бэшэ ондоо Бурхан үгы. Би гээгдүүлнэб, нэгэн доро амидыруулнаб, Би хюданаб, мүн аргалнаб. Минии урдаһаа хэншье һөөргэдэжэ шадахагүй!
Айладхаһан абяанай гарахада, Бурханай ахалагша Эльгээмэлэй дуу дуулдахада, Бурханай бүреэгэй дуугархада, Эзэн Өөрөө тэнгэриһээ доошоо бууха. Эдэ бүхэнэй болохын урда тээ Христоосто һүзэгтэйгөөр наһа бараһан зон амидырха.
Бии байһан үхөөшэдөө далай үгөө, бии байһан үхөөшэдөө үхэл, үхэлэй орон хоёр үгөө, тиин үхөөшэн бүхэниие тэрэнэй хэһэн үйлэ хэрэгэйнь хэмжээгээр шиидхээ.
Эзэн үхүүлдэг ба амидыруулдаг. Тэрэ үхэлэй орон руу эльгээдэг ба үргэн гаргадаг.