11 Эзэн Бурхан иигэжэ айладхана: – Би Өөрөө хонидоо бэдэрхэб, харууһалхаб.
Амиды хамагые үгы хэхэеэ Би түби дэлхэйдэ уһан галаб – асари ехэ үер буулгахаб. Энэ дэлхэй дээрэ байгаа амитан бүхыдөө хосорхо.
[Дуунай бүлэгэй хүтэлбэрилэгшэдэ: гиттит гэжэ хүбшэргэйтэ зэр зэмсэгэй дууряалга доро. Асаапай зохёоһон.]
Дэлхэйе бүтээжэ, дээрэнь зониие бии болгоһониинь Би мүн! Өөрын хүсэ шадалаар огторгойе дэлгээб, нара, һара, мүшэдые зонхилон удариданаб.
Бил тэрэниие дуудажа, асаржа, амжалта үршөөнэб.
Эзэн иигэжэ айладхана: Таанадай түшэг тулгуубари Би, гансал Би мүн! Юундэ таанад үхэхэ табисууртай, хагдардаг үбһэндэл адли хүнһөө айха болообта?
Таран бутарһан Израилиин арад зониие суглуулагша Эзэн Бурхан үшөө олон зониие асархаб гэжэ найдуулна.
Өөрынгөө эльгээн тарааһан орон нютагуудһаа арад зонойнгоо үлдөөсые суглуулжа, түрэл нютагтань бусаахаб. Тэдэ үнэржэн олошорхо.
Үзөөрэйгты, Би тэдэниие хойто зүгтэхи нютагһаа суглуулхаб. Һохор ба дохолон зон, хээлитэй ба үхибүү түрэхэ гэжэ үбдэжэ байһан эхэнэрнүүд тэдэнэй дунда байха. Үй түмэн зон һөөргөө бусаха.
Үшөө иигэжэ дуулгаарай: «Би, Эзэн Бурхан, таран сасааһан орон нютагуудһаа тэдэниие суглуулжа, Израилиин газар уһые үгэхэб».
Тараһан газарнуудһаатнай таанадые суглуулан асархадаа, Би үргэлэйтнай аятай үнэрые таашааһандал таанадые таашаан байхаб. Тиигэжэ бусад арадуудай нюдэн дээрэ таанадтай хэһэн үйлэ хэрэгээрээ Би нангин байдалаа элирхэйлхэб.
Би, Эзэн Бурхан, таанадта иигэжэ дуулганаб: Би таанадай дайсан болооб. Үндэһэ яһатадай хараһаар байтар Би таанадые шүүбэрилэн хэһээхэб.
Израилиин хада уулануудта Минии, Эзэн Бурханай, үгэ шагнагты гэжэ хэлэ. Хада уулануудта, гүбээнүүдтэ, жалга, хүндынүүдтэ иигэжэ дуулга: «Би зоной мүргэдэг обоонуудые һэлмээр хюдан үгы хэхэб.
Арсаландал адляар Би Израилиин арадта, Иудын уладта добтолон орохоб. Тэдэниие таһа татан, шэрэн абаашажа байхадам, хэншье тэдэниие Намһаа абаржа шадахагүй!
Би сухал дундаа танда эсэргүүсэн орохоб, нүгэлэйтнай түлөө таанадые долоо дахин хэһээхэб.
Эзэн иигэжэ айладана: «Эдэ хонин һүрэг адуулаашадта аргагүй сухални хүрөөд байна. Минии һүрэгэй түлөө харюусалга тэдээндэ даалгаа бэлэйб». Түмэн Сэрэгтэ Эзэн Иудын уг удамда Өөрын һүрэгтэ хандаһан шэнги һанаагаа зобожо, тэдэниие тулалдаанда ороһон һүрөөтэ морин шэнги болгоно.
Тэдэ үдэрнүүдтэ малшанай һүрэгөө аршалһандал Эзэн арад түмэнөө абарха. Титимэй эрдэни шулуун мэтэ тэдэ Эзэнэй нютагта ялалзаха.
Хүн түрэлхитэнэй Хүбүүн хосорһон хүнүүдые бэдэржэ абархын тула ерээ юм, – гэжэ Иисүүс тэрээндэ хэлэбэ.
Би шударгуу һайн адуулагшаб, шударгуу һайн адуулагшань хонидоо абархын тула ами наһаяа үгэдэг.
Энэ хорёо соохи хонидһоо гадна, мүн ондоошье хонид Намда бии. Тэдэниие Би баһа иишэнь асарха ёһотойб. Тэдэ хонид Минии үгэ дуулаха, тиихэдээ нэгэл һүрэг хонид байха, нэгэл хонишон байха!
Мүнөө харана гүт: Биб, ганса Би байнаб. Намһаа бэшэ ондоо Бурхан үгы. Би гээгдүүлнэб, нэгэн доро амидыруулнаб, Би хюданаб, мүн аргалнаб. Минии урдаһаа хэншье һөөргэдэжэ шадахагүй!