4 Би шинии үүдэндэ дэгээ хэжэ, шамайе уһанһаа гарган татахаб. Голойшни бүхы загаһад хайрһандаш няалдажа, шамтай хамта гараха.
Минии шэхэндэ соностоһон Намда эсэргүүсэн уурлаһанайш түлөө, дээрэлхүү ааша зангайш түлөө шинии хамарта гохо хадхаад, шинии аманда хазаар үмэдхөөд, шамайе ерэгшэ харгыгааршни бусаахаб! Тэрэ сагта гохоһоонь ооһорлоод, олзолһон хүнүүдые туужа, орон нютагаа абаашадаг байгаа.
Минии шэхэндэ соностоһон Намда эсэргүүсэн уурлаһанайш түлөө, дээрэлхүү ааша зангайш түлөө шинии хамарта гохо хадхаад, шинии аманда хазаар үмэдхөөд, шамайе ерэгшэ харгыгааршни бусаахаб!»
Тэрэ үдэр Эзэндэ хюдагдаһан зоной бэенүүд дэлхэйн нэгэ захаһаа нүгөө хүрэтэр таранхай хэбтэхэ. Хэншье тэдэнэй хойноһоо гашуудахагүй, тэдэниие суглуулхагүй, хүдөөлүүлхэгүй. Газарай хүрьһэн дээрэ үтэгжүүл мэтэ тэдэ хэбтэхэ.
Шамайе эрьелдүүлжэ, үрүүндэш дэгээ зоогоод, сэрэгтэйш хамта холын холо руу татан гаргахаб. Халхабша хүндэ хубсаһа үмдэнхэй, һэлмэ, бамбай баринхай олон гэгшын морин сэрэгые ши зонхилнош.
Эзэн Бурхан арюун сэбэр нэрээрээ тангариглаа: Үзөөрэйгты, ээлжээнтнай ерэхэ даа, таанарые дэгээгээр, үхи хүүгэдыетнай хахууляар татан шэрэн абаашаха!