29 Тэдэ шамда хэрзэгы муухайгаар хандажа, хүдэлһэн ажалайш бүхы үрэ дүн хуряан абаха, шамайе нюсэгэлөөд орхихо, тиихэдэнь хүн бүхэн янхан эхэнэр байһыешни, һальхай забхай ябадал гаргадагыешни хараха.
Удаань Амноон тэрэниие угаа ехээр үзэн ядажа эхилбэ. Тэрэ үээн ядалгань тэрээндэ дуратайһаа булюу ехэ байгаа бэлэй. Амноон тэрээндэ хандаба: – Бодоод, тонило!
Шинии эшхэбтэр зүйл харагдуулхын тула Эзэн Өөрөө хормойешни нюур дээрэш һэхэхэ.
Иерусалим ехэ нүгэл хээ, тиимэһээ бузартай болоо. Тэрээндэ соло үргэн байгаашад мүнөө шоо үзэн хаража байна. Өөрөө тэрэ уйлажа, буруу хараад байна.
Тиигээд амарагуудташ шамайе дамжуулхадам, тэдэ хурисал үзэһэн газарнуудыеш һандарган һалгааха. Хубсаһыеш тайлажа, зүүдхэлнүүдыеш саб шүүрэн абаха. Тиигээд шамайе нюсэгэн, салдаган орхихо.
Хүниие алуулха зорилготойгоор худалаар хардагшад таанадай дунда бии, обоонуудые тахин үргэл хээд, онгонуудта үргэһэн үргэлэй мяха эдигшэд, забхай һальхай ябадал үйлэдэгшэд олдохо.
Тэрэ нюсэгэ салдагаар олоной урда харагдажа, һальхай забхай ябадалынь олондо мэдээжэ болоходонь, Би эгэшэһээнь буруу хараһандал адляар тэрээнһээ буруу харабаб.
Шапиирайхид, шараа нюсэгэн, эшхэбтэр юумэд ябаха замаараа ябыта! Цаһанаанайхид гаран ошожо шадахагүй. Бэт-Ээцэлынхидэй сурхирса уйлажа байха абяан дуулдажа, тэндэ хорохо арга байхагүй гээд таанад ойлгохот.