31 Тиимэһээ угаа ехээр уурлажа, Би тэдэниие хэһээхэб, үйлэ хэрэгүүдынь өөһэдынь толгой дээрэ буулгахаб. Энэ болбол Би, Эзэн Бурхан, айладхаа мүн!
Тиин тэдэ өөрын үйлэһөө хэһээлтэ амсаха болоно.
Эзэн иигэжэ айладхаба: «Оо, Ассири! Сухалым хүргөөһэн зониие Ассириин гараар, ташуур мэтээр тэрэниие хэрэглэн, хэһээхэм.
Тэрэ сэрэгынь алас холын орон нютагуудһаа, тэнгэриин хирхагһаа ерэнэ. Бүхэли орон нютаг һалгааха гэжэ Эзэн уур хилэнсэглэн ерэжэ байнал.
Харин Бурхан «Бурханай үргэлэй шэрээ» гэдэг хотодо гай тодхор татаха ёһоороол татаха. Тэндэ уй гашуудал, шаналал болохо, шуһаар дүүрэнхэй үргэлэй шэрээдэл адли энэ хото болохо.
Аяар холоһоо Эзэнэй нэрэ дүтэлжэ байна. Уур хилэнгынь галаар бадаржа, дүлэнгынь угаа шанга. Аманиинь хилэнгээр дүүрэнхэй, хэлэниинь үрэбхидэг галдал мэтэ!
Тэдэнэй ургасые үгы хэхэб. Үзэм жэмэсэй эшэ дээрэ нэгэшье үзэм үлэхэгүй, инжирэй модон дээрэ инжир бултадаа үгы болохо, набша хагдарха. Минии тэдэндэ үгэһэн газар нютагшье тэдэнэй бэшэ болохо.
Эзэн уур сухалаар дүүрэжэ, уур сухалаа адхаба, Сиондо гал түймэр носообо, дууһан шатааба!
Харин жэгшүүритэй муухай онгонуудта мүргэдэг зониие хэһээхэб. Энэ болбол Би, Эзэн Бурхан, айладхана мүн!
Залуу байхадаш туһалдаг дэмжэдэг тушаам мартажа, муу муухай юумэ үйлэдэжэ, Намайе ехэ сухалдуулааш. Һальхай һамуу ябадал гарган, жэгшүүритэй юумэ хэжэ байгааш. Энээниие өөрыншни толгой дээрэ буулгажа, хэһээхэб! Энэ болбол Би, Эзэн Бурхан, айладхана мүн!
Тэрэ мүнгэ, зэд, түмэр, туулга, хүнгэн сагаае хайлуулхаяа зууха руу хэдэгтэл, Би уур хилэн дундаа тэдэниие суглуулжа, хамта болгоод, хайлуулхаб.
Эзэн намда иигэжэ айладхаба:
Танай орон газарые Би шатаахаб. Аршалагшадтнай бүгэдэ хосорхо. Тиихэдэл таанад Намайе Эзэн гээд мэдэрхэт.
Израилиин арад түмэн, шинии хосорхо сагшни ерээ. Хэһэн хэрэгүүдыешни, жэгшүүрилтэ муу муухай ябадалайшни түлөө Би шамайе шүүхэб, тиихэдэм ши Минии уур хилэнгые мэдэрхэш.
Би шамайе хайрлахагүйб, энэрэл үзүүлхэгүйб, хэһэн хэрэгүүдэйшни хэмээр, жэгшүүрилтэ ябадалайшни түлөө шамайе хэһээхэб. Тиихэдэм таанад Намайе Эзэн гээд мэдэрхэт.
Тиимэһээ Би тэдэниие хайрлахагүйб, энэрэл үзүүлхэгүйб. Хэһэн юумыень өөһэдтэнь амасуулхаб.
Удаань долоон Эльгээмэлнүүдтэ хандан, Һүмэ доторһоо шангаар иигэжэ хэлэхые дуулааб: «Эндэһээ ошожо, Бурханай уур сухалай долоон аяга соохиие газарта адхагты!»