18 Минии шамда үгэгшэ угалзатуулан шэрэһэн гоё һайхан хубсаһа абажа, тэдэ онгонуудта үмдэхүүлбэш, Минии шамда үршөөгшэ оливын тоһо, уталгануудые тэдэнэй урда табибаш.
Намайе орхижо, ондоо бурхадта үргэл үргэжэ, шүтөөнүүдые хэжэ, тэдээндэ һүгэдэн мүргэдэг болоһонойнь, нүгэл үйлэдэһэнэйнь тула Би Өөрын арадта хэһээлтэ амасуулхаб.
Ной, Даниил, Иоов гэдэг гурбан хүнэй тэндэ ажаһуугаашье һаань, зүб арюун ябадалынь гансал өөһэдыень абарха. Энэ болбол Би, Эзэн Бурхан, айладхана мүн!
Угалзатуулан шэрэһэн гоё һайхан хубсаһа, эрхим арһаар оёһон гутал шамда үмдэхүүлээб, үнэтэ лентээр бэеыш орёогооб, торгон нэмэргэ дээрэш хэдэрээб.
Минии шамда үгэгшэ алта, мүнгэн шэмэглэлнүүдые абажа, эрын дүрсэтэй онгонуудые өөртөө дархалжа, ши тэдээндэ мүргэн,
Минии шамда үршөөһэн эдеэ хоол – эрхим гурил, оливын тоһо, зүгын бала ши тэдэнэй урда хайлуулан ууюулжа, үргөөш. Би, Эзэн Бурхан, энээниие ажаглан хаража байгаа һэм.
Шэрээ урдань табяатай гоё һайхан буйдан дээрэ тэдэ хэбтэдэг бэлэй. Тэрэ шэрээ дээрэнь Минии үршөөһэн оливын тоһон, уталганууд байдаг һэн.
Араамай зон номин шулуугаар, хүхэ бэхэ үнгэтэй, мүн тиихэдэ шэрэжэ оёһон бүдөөр, гоё һайхан маалинга бүдөөр, шүрэ, рубин шулуунуудаар эд барааешни андалдан абагша һэн.
Тэрэ амарагуудайнгаа хойноһоо гүйхэ, гэбэшье хүсэхэгүй. Тэрэ тэдэнээ бэдэрхэ, гэбэшье олохогүй. Тиигээд тэрэ иигэжэ хэлэхэ: «Өөрынгөө түрүүшын үбгэндэ бусахам, юуб гэхэдэ, тиихэдэ мүнөөндэм орходоо намда һайн байгаа бэлэйл».
Танай асарһан үргэлэй өөхэ тэдэ эдеэ, үргэлэй үзэмэй дараһан архи уугаа, бодожо тэдэнэр таанадта туһалаг лэ! Таанадые аршалаг лэ!