18 – Хүнэй үри Эзэкээл! Эдеэ эдихэдээ шэшэржэ, уһа уухадаа айн һүрдэн уу.
Эдеэ хоолой орондо намда ёолоон ерээ, нулимсамни уһан шэнги адхараа.
Юуб гэбэл, энэ Израильда зорюулһан зарлиг, Яковай Бурханай тогтоол мүн.
Эдеэ хоолой түлөө ами наһаяа аюулда оруулнабди, сүл губиин һэлмэ бидэндэ занажа байна.
Эзэн намда иигэжэ айладхаа:
Һогтон, уйдан байхаш, энэ айхын, һандархын аяга, эгэшэ Самарииншни аяга!
Үдэртөө шамда хорин шээкэлэй хоол үгтэхэ. Энэ хадаа үглөөдэр болотор шамда хүрэдэг байха.
Би, Даниил, гансаараал энэ үзэгдэлые харааб. Намтай байгааша зон энэ үзэгдэлые хараагүй, гэбэшье угаа ехээр айжа, хоргодон тэрьедээ һэн.
Хилээмэгүй болгохоб. Нэгэ пеэшэн соо арбан һамгад танда хилээмэ бариха, хилээмэ таанадта шэгнээд үгэхэ, таанад тэрэ хилээмэ эдеэд, садахагүйт.
Таанадһаа үлэһэн зоной дайсадай газарта байхадань, зүрхэ сэдьхэлдэнь аймхай зан оруулхаб. Набшаһанай һаршаганаан тэдэниие айлган намнаха. Хүнэй намнаагүй байхада, һэлмэһээ тэрьелһэн мэтээр гүйлдэн унаха.
Эзэн таанадай урдаһаа дайсадые эльгээхэ. Тэдээндэ алба хэхэт. Үлэн хооһон, ехэ ангаһан, нюсэгэн сурба, бүхы юумээр дуталдажа ажаһуухат. Хүзүүндээ хөөмэгшэ углуулһандал, үхэтэрөө хүшэр хүндэ мүлжэлгэ, дарлалта доро байхат.
Теэд тэрэ арадуудай хоорондо һанаантнай тэгшэ байхагүй, «минии» гэхэ, хүлөөшье амаруулха газар олохогүйт. Зүрхэнтнай айн һалаганан байха, нюдэдтнай шэргэхэ, сэдьхэлтнай сүхэрхэ. Эдэ бүгэдые Эзэн эльгээхэ.