16 Эдээндэ Минии иигэжэ айладаһые дуулга: «Би тэдэниие ондоо арадууд руу абаашан, ондоо орон нютагуудаар тараагаашье һаа, ошоһон газарнуудтань Би Өөрөө түр зуура тэдэнэй Һүмэ болооб».
Шагнаарай, охин, харан, анхаралтай соносоорой, өөрын арад түмэниие болон эсэгынгээ гэрые мартаарай.
Ши, Дээдэ Бурханай халхабша доро ажаһуугша, Түгэс Хүсэтэ Бурханай һүүдэр доро амидарагша,
[Псалма. Амаралтын үдэрэй дуун.]
Эзэнэй нэрэ бата бэхи хэрэм. Үнэн шударга хүн тиишээ тэрьелээд, абаралта олоно.
Тиигээд Сионой уулаар болон тэндэ сугларагшад дээгүүр Эзэн үдэртөө үүлэ, һүниндөө утаа, дүлэлзэһэн гал түхөөхэ. Эзэнэй алдар соло бүхы хотые бүрхөөн, халхалан байха.
Би зониие арюудханаб, Иудын, Израилиин хан түрэнүүдтэ бүдэрдэг шулуун, торожо унадаг шулуун мэтэ байхаб. Иерусалимай улад зониие бариха урьха занга мэтэб.
Тиигээд санаартад болон лүндэншэд түшэмэлнүүдтэ болон бүхы зондо хандан: – Энэ хүн үхэхэ ёһотой! Юуб гэхэдэ, тэрэ манай хотын урдаһаа лүндэн табижа байна. Энээниие таанад өөһэдөө һайн дуулаһан байна гээшэт, – гэжэ хэлэбэ.
Санаартад, лүндэншэд болон бүхы зон Эзэнэй Һүмэ соо минии эдэ үгэнүүдые хэлэжэ байһые дуулажа,
Таанад тушаа түсэблэһэн юумэеэ Би гансал Өөрөө мэдэнэб, гай тодхор бэшэ, амгалан тайбаниие таанадта үршөөхэб, танай найдадаг ерээдүйе үгэхэб.
Минии таанадые сүлэн эльгээһэн хотонуудай аша туһада оролдогты. Тэдэнэй түлөө Намда зальбарагты, юуб гэхэдэ, тэдэнэй һайн байбал, таанадшье һайн, урагшатай байхат.
Би таанадтай байхаб, абархаб. Таанарые арадуудай хоорондо тараагаа һэм, тэдэ арадуудые Би усадхахаб. Гэбэшье таанадые усадхахагүйб. Харин таанадые хэһээнгүй орхихогүйб, теэд хэһээхэдээ, үнэн зүбөөр хэһээлтэ амасуулхаб! Энэ болбол Би, Эзэн, айладхана мүн!
Эзэн тунхаглана: Үндэһэ яһатад, Намайе шагнагты, алас холын эрьенүүдээр үгыем соносхогты. Би Израилиин арад түмэниие тараагаа һэм, теэд Бил тэдэниие суглуулхаб. Хонишоной хонин һүрэгөө хамгаалдаг мэтэ Би тэдэниие хамгаалхаб.
Вавилооной хаанһаа бэшэ бү айгты. Би таанадтайб, тэрэнэй мэдэлһээ Би таанадые абархаб.
Иигээд элһэн сүл губида ондоо шахаа тангариг үргэбэб, үндэһэ яһатадай дундуур тэдэниие тараан сасахаб гэжэ тангариглаа бэлэйб.
Харин дайсадай газарта байхадань, Би тэдэнһээ арсахагүйб, тэдэниие орхихогүйб, хюдахагүйб, Хэлсээгээ эбдэхэгүйб. Юуб гэхэдэ, Би тэдэнэй Эзэн Бурханиинь гээшэб.
«Һүүе! Һүүе! Хойто зүгэй оронһоо бодон тэрьелэгты! Ушарынь хадаа Би таанарые тэнгэриин дүрбэн һалхин мэтэ сасан тарааһан байгааб» гээ.
Эзэн таанадые бүхы арадуудаар тарааха, тиихэдэнь тэдэ арадуудайнь дунда үсөөхэн тоотой үлэхэт.