12 Эсэһэн гарнуудаа дээшэнь дэен һунгагты, һуларһан үбдэгүүдээ бэхижүүлэгты.
12 Эсэһэн гарнуудаа дээшэнь һарбайгты, һуларһан үбдэгүүдээ бэхижүүлэгты.
Тэнхээгүй гарые хүсэтэй болгон, һуларһан үбдэг бата болгогты.
Тэдэнэй шамһаа «Юундэ ёолонобши?» гэжэ асуухада, зүрхэ алдахуулха, гар һуларуулха, зориг мохоохо, үбдэг шэшэрүүлхэ аймшагтай юумэнэй болохоёо байһан тухай мэдээтэйб гээд хэлэ.
Бултанай гар һуларжа, үбдэгүүдынь шэшэрэлдэхэ.
нюур шарайнь хубилжа, ехээр айжа, шүрбэһэ шандааһаниинь шэшэржэ, үбдэгүүдынь бэе бэеэ сохижо эхилбэ.
Теэд Нинэвээ дууһан дээрмэшэлэгдээ, хооһороо, сүйдхэгдээ. Айн һүрдэһэндөө зонойнь зүрхэн хайлажа, үбдэгүүд шэшэржэ, хүсэ шадалынь бууража, нюур шарайнь сухиигаа.
Тэрэ үдэрэй ерэхэдэ, Сион хададахи Иерусалим хотодо: «Бү ай! Айһандаа гартнай бэшэ бү һуладаг!» – гэжэ хэлэгдэхэ.
Аха дүүнэрни, залхуу хүнүүдтэ ухаан заагты, зориггүй хүнүүдые урмашуулжа байгты, һулахан хүнүүдтэ дэмжэлгэ үзүүлэгты, хүн бүхэндэ ехэ тэсэбэритэй хандажа байгты гэжэ бидэ баһа гуйнабди.
Нүгэлтэнүүдэй зүгһөө Тэрэ аргагүй ехэ зэбүүрхэл үзэжэ, хэды ехэ зоболон дабажа гарааб гэжэ бодожо үзыт. Тиимэһээ таанад урмаа бү хухарагты.
Бурханай таанадые, Өөһэдынгөө хүбүүдые, урмашуулан иигэжэ хэлэһые таанад мартаа аалта? «Хүбүүмни, Эзэн Бурханай шамда юумэ захижа байхадань, анхаралаа хандуулаарай, шамайе шүүмжэлэн элирүүлхэдэнь, урмаа хухарангүй байгаарай».