5 «Юу харана гээшэбиб?» – гэжэ Эзэн асууна, – тэдэ ухаа мэдээ алдан һөөргөө эрьебэ, сэрэгшэдынь сохигдоод, һөөргөө харангүй тэрьедэнэ.
Тиигээд тэдэ Эльгээмэлнүүдэй нэгэн Лоодой гэр бүлэдэ хандажа: – Амиды үлэхэ гэбэл, эндэһээ түргэн тэрьедэгты! Гэдэргээ эрьежэ бү харагты, талада ошожо зогсожо бү байгты! Хада өөдэ түргөөр гарагты! Үгы бол, таанад хосорхот! – гэжэ захирба.
Тэдэ айжа, гар-хүлынь таталдажа, үбдэжэ эхилхэ. Тэдэ түрэжэ байһан эхэнэртэл зобохо. Бэе бэеэ айжа хараха, нюурынь эшэһэндээ улайха.
Египедэй зон эмэ зондол адли аймхай болохо. Түмэн Сэрэгтэ Эзэнэй тэдэниие хэһээхэеэ гараа һунгахые харахадаа, тэдэ айн шэшэржэ байха.
Шудхамал хүрэгүүдые бурхад гэжэ нэрлээшэд, шүтөөнүүдтэ этигэгшэд ехэ эшэжэ, тиихэеэ болихо.
Эзэн Өөрын арад түмэндэ уур сухал боложо, гараа тэдээн руу һунгажа, сохихо! Хада ууланууд доһолжо, үхэһэн зоной хүүрнүүд бог шорой мэтэ үйлсэнүүдээр хэбтэхэ. Энээнэй удаашье Тэрэнэй уур хилэн унтархагүй, гарынь һунгаатай зандаа байха!
«Тойроод ехэ аюултай! Мүргэе! Тэрээн тухай засаг баряашадта дуулгая!» гэжэ олоной шэбэнэлдэхые би шагнааб. Минии дүтын нүхэдшье бүдэрхыем хүлеэн хаража байна: «Тэрэ мэхэдэ орожо магадгүй. Тиигээ һаань, бидэ тэдэниие диилэжэ, үһөөгөө абахабди», – гэлдэнэ.
Хүсэтэй эрэшүүлшни юундэ унааб? Эзэн тэрэниие унагаагаа.
Хүлһэлэн абаһан сэрэгшэдыньшье тугал мэтэ тоолхогүй. Тэдэ тэсэнгүй һөөргөө гүйлдэбэ, тэдэнэй һалаха сагынь хүрэжэ ерээ, үхэхэ сагынь.
Майхангуудыень, мал һүрэгыень, майхангуудайнь хүшэгэнүүдые, майхан соо байгаа бүхы юумыень эзэмдэн абагты. Тэмээнүүдыень абагты, тиигээд зондо «Тойроод аюул!» гэжэ дуулган хашхарагты.
Хаа-хаанаһаатнай аюул таанадта табихаб. Бултадаа таанад тэрьедэн гүйлдэхэт. Хүн бүхэн өөрынгөө ами наһа аршалан гүйхэ, хэншье таниие дахин суглуулжа шадахагүй.
Хээрэ тала руу бү гарагты, харгы замаар бү ябагты. Юуб гэбэл, хаа-хаанагүй – һэлмэ бариһан дайсад, тойроод – аюул!
Олон үндэһэ яһатад айжа эхилхэ. Шамайе диилэжэ, илалта туйлаһандаа һэлмээ үргэн ялагануулхадам, тэдэ арадуудай хаашуул угаа айжа, шэшэрэн һалганан байха.
Сэрэгшэдэй болон дэлхэйн удамаршадай мяха шуһаар зоог болохо. Хони хурьгаар, ямаагаар, тарган буруун бухануудаар үргэл хэдэгтэл, Би тэдэнээр үргэл хэхэб.
Нинэвээ байгуулагдаһан сагһаа хойшо уһа табидаг сөөрэмдэл адли бэлэй. Улад зон гүйн гаражал байна. «Зогсогты! Зогсогты!» – гэхэдэ, хэншье һөөргөө эрьенэгүй.
Мүнгэ алта дээрмэшэлэгты! Элдэб үнэтэ хэрэгсэлнүүдэй нөөсэ дууһашагүй.
Эзэнэй агууехэ үдэр ойртоо! Ойртоод, угаа хурдан ерэжэ байна. Эзэнэй үдэрэй абяан лэ! Баатар сэрэгшэшье тэндэ сурхирса уйлахал!