21 Хүлһэлэн абаһан сэрэгшэдыньшье тугал мэтэ тоолхогүй. Тэдэ тэсэнгүй һөөргөө гүйлдэбэ, тэдэнэй һалаха сагынь хүрэжэ ерээ, үхэхэ сагынь.
Аммоонууд Давидай дайсад болоһоноо ойлгожо, Бэт-Рэһообой болон Цобаагай араамшуудта хандан, хорин мянган ябаган сэрэг, Тообһоо арбан хоёр мянган эрэшүүлые, Маһахаагай хааниие нэгэ мянган хүнтэйнь хүлһэлэн абаба.
Эзэн араамшуудай сэрэгэй тогтоһон хүреэндэ дайшалхы тэргэнүүдэй түерэлдөө, моридой туруунуудай түбэрэлдөө болон сэрэгүүдэй шаг шууяа асаржа зэдэлүүлһэн байба. «Израилиин хаан бидэндэ добтолхын тула хээдүүдэй ба египедүүдэй хаашуулые бэе тээшээ татаба», – гэжэ тэдэнэр хэлсээд,
Намайе алахаяа һанаашад урьха занга табина, намда мууе хүсэгшэд минии эсэс тушаа ярилдана, мэхэ гохо хэхэ тухай бүхэлиин үдэрөө хэлсэнэ.
Үзэн ядалгаар борлуулһан сарай мяханһаа хайра дуранай газарай ногоон хоол дээрэ.
Бурханай хэһээлтын үдэр таанад яахабта? Таанад дээрэ алас холоһоо гай тодхор Тэрэнэй асархада, яаха болонот? Хэнһээ туһаламжа эрин гүйхэбта? Баялигаа хаана нюухабта?
Һарлагууд, бухануудтал адли зон алдалан газарта унаха, газар шуһаар нэбшэжэ, тооһо шорой өөхэнтэй худхалдан ялаганажа байха.
Зүүн зүгэй һалхинай тооһо шорой хүдэлгэдэгтэл, өөрын арад зониие дайсадайнь урда тараахаб. Нюргаа тэдээндэ харуулжа, гай тодхоройнь үедэ туһалхагүйб!
Египет могой мэтэ шииганан тэрьедэнэ, дайсанай сэрэг ерэбэ. Модо отолдог зон мэтэ тэдэ һүхэ барин дүтэлнэ.
«Юу харана гээшэбиб?» – гэжэ Эзэн асууна, – тэдэ ухаа мэдээ алдан һөөргөө эрьебэ, сэрэгшэдынь сохигдоод, һөөргөө харангүй тэрьедэнэ.
Мориндоо мордожо гүйлгэлдэгты, дайшалхы тэргэнүүдээ түргөөр ябуулагты! Эфиопиһоо сэрэгшэд, Ливиһээ бамбай баригшад, Лүүдһээ һурша номоор харбагшад байлдаанда орог лэ!
Айжа тэрьедэһэн хэн нэгэн нүхэн руу унаха, нүхэнһөө гараашье һаа, тэрэ зангада баригдаха. Юуб гэбэл, Эзэн Моһаабай һандаргагдаха саг тодорхойлоо.
Дэдаанай улад зон, һөөргөө эрьежэ гүйлдэгты! Тэрьедэгты, гүн газарнуудаар хорогты! Эсаавай уг удамые үгы хэхэеэ байнаб, юуб гэхэдэ, тэдэниие хэһээхэ сагни ерээ.
Эзэн иигэжэ айладхана: – Вавилооной улад зон, таанад Минии арад түмэниие тоноот. Жаргажа, налайжа, таряа сохижо байһан үнеэндэл ябабат, азаргадал инсагаалнат.
Бүхы сэрэгшэдыень алагты! Мал үүсэлһэндэл, һалгаагты! Вавилооной зондо гасалан зоболонойнь саг буугаа. Хэһээгдэхэ сагынь ерээ!
Египедэй фараоной урдаһаа тулахаб, элүүр, мүн хухарһаншье гарнуудыень хоюулынь хухалхаб, тиигэжэ гарһаань һэлмэ унагаахаб гээд Намайе, Эзэн Бурханиие, айладхана гэжэ фараондо дуулга.
Эдоомой улад зон, Израилиин арад түмэнтэй үни заяанһаа хойшо дайсад бэлэйт. Тэдээнтэй гай тодхорой тохёолдоходо юушье хээгүй, миин лэ хаража байгаат.
Израиль, саг ерэбэ! Хэһэн хэрэгүүдэйнгээ хэмээр харюусаха сагшни ерэбэл! Ши энээнээ мэдэрхэш. «Энэ лүндэншэ тэнэг, галзуурһан энэ ухаа муутай» гэжэ ши хэлэнэш. Шинии нүгэл шэбэл угаа ехэ байһан дээрэһээ улад зоншни намайе ехэ үзэн ядана.
Заанай яһаар бүтээгдэһэн шэрээнүүд дээр хэбтэн һагад һуужа, зөөлэн үнжэгэн мяхатай хурьга, тарган, тобир тугал зооглон байнат.
Минии арад түмэнэй гай гамшагай үдэр тэрэнэй хаалгаарнь орожо, зоболонгыень хоролхон хараха, хогшол зөөридэнь гар хүрэхэ,
Тэдэнэй эгээл эрхимынь болон зүб шударгань адаалхай һөөг мэтэ хэндэшье хэрэггүй. Лүндэншэдөөр дамжуулан һэргылһэн тэрэ үдэр – Эзэнэй заларан, арад зониие хэһээхэ үдэр болохонь. Тиимэһээ мүнөө тэдэ зон хүл алдан үймэжэ байна.
«Найрай хоол мүнөө бэлэн болоо; шахамалнууд гаргаатай, бүхы юумэн түхеэрээтэй байна; түрэдэ хүрэжэ ерэгты», – гэһэн мэдээсэлтэйгээр хаан дахин ондоо зарасанараа урилгатай айлшадта эльгээбэ.
Ешүрүүн маряажажа, дээрэлхүү зантай болобо, таргалаа, бүдүүрээ, үсэд болоо, Бүтээгшэ Бурханаа, өөрын абаралта Хабсагайгаа тообогүй.