20 Тиигээд Би шамайе энэ арад зоной урдаһаа бүхэлэгдэһэн гуулин хэрэм мэтэ болгон табихаб. Тэдэ урдаһаашни хэды тулаашье хадаа, шамайе диилэхэгүй. Би шамтай хамта байхаб, шамайе абархаб, аршалхаб.
Бурханда магтаал үргэгты, магтаал үргэгты! Хаандамнай магтаал үргэгты, магтаал үргэгты!
Бү айгты, Би таанадтаяа хамтаб! Би таанадай Бурхамби, тиимэһээ бү һанаагаа зобогты! Би таанадые хүсэтэй болгожо, туһалхаб! Таанадые хамгаалжа, абархаб!
Зай, тиигээ хадатнай Эзэн Өөрөө таанадта дүлгэ тэмдэг үгэхэ. Анхарагты! Басаган хээлитэй болоод, хүбүү түрэхэ, тэрээниие Эммануил гэжэ нэрлэхэ.
Хэнһээшье бү ай, аршалхын тула Би шамтай хамта байнаб. Энэ болбол Би, Эзэн, айладхажа байна мүн! – гэбэ.
Ямар аза талаангүй хүн гээшэбиб! Юундэ эжымни намайе энэ алтан дэлхэй дээрэ түрөө гээшэб! Газар дэлхэйн хүн бүхэнтэй хэрэлдэхэ, арсалдаха хубитайб! Би хүндэ зээлеэр мүнгэ үгөөгүйб, хүнһөө зээлеэр абаашьегүйб. Харин хүн бүхэн намда хараал шэрээл табиха юм.
Тиихэдэнь би: – Эзэн, Та бүхы юумэ мэдэнэт. Намайе ой ухаандаа оруулжа, һанаагаа нам тушаа табижа, хойноһоомни мүрдэн ябагшадһаа минии түлөө үһөөгөө абыт! Намайе алатарынь дайсадтамни тэсэбэри тэбшээ үзүүлжэ бү байгыт. Танай түлөө минии доромжолуулагдадагые Та мэдэнэт.
Иигэжэ Иерусалимай эзэлэгдэн абтатар би хаанай ордоной досоо хашаанууд соо баригдан байгаа бэлэйб.
Навуходоносор хаан Набузарадаанда иимэ захиралта үгэбэ:
Вавилооной хаанһаа бэшэ бү айгты. Би таанадтайб, тэрэнэй мэдэлһээ Би таанадые абархаб.
Ерэмияа, түмэр түдэгэ шэнжэлдэг хүндэл, ши Минии арад зоной ябадал шэнжэлэн адагла.
Мүнөө хадаа Би шамайе тэдээндэл адли үсэд, хатуу болгохом.
Хабсагай шулуун мэтэ, ошор шулуун мэтээр шамайе хатуу болгохоб. Тэдэ буһалгаата-хүлгөөтэ зонһоо бү ай.
Манай шүтэдэг Бурхан абарха аргатай гээшэ һаа, галаар дүрэлзэһэн пеэшэнһээшье, танай мэдэлһээшье маанадые абархал.
Эзэн шамтай байхань болтогой. Бурханай үршөөл хайра та бүхэнтэй оршожо байг лэ. Болтогой.