52 Энэниие дуулаад, Абраһаамай зараса Эзэндэ мүргэн һүгэдэбэ.
Тиихэдэнь Абраһаамай зараса үгыень һайшаажа, Эзэндэ һүгэдэн мүргөөд,
Тиигээд һүгэдэн унажа, Эзэндэ зальбарааб. Эзэн Бурхандаа, минии эзэн Абраһаамай Бурханда, намай сэхэ замаар иишэнь асаржа, эзэнэймни хүбүүндэ тэрэнэй угай басага һамган болгожо абаашахыем үреэн үршөөн байһандань баяр хүргэн мүргэбэб, ёһолон магтабаб.
Рэбээккаа басаган урдатнай байна. Тэрэниие абаад ошогты. Эзэнэй заяата шиидхэбэри бэелэг, тиигээд эзэнэйтнай хүбүүн басагаарнай һамга хэг лэ.
Давид өөрынгөө суглаанда иигэжэ хэлэбэ: – Өөһэдынгөө Эзэн Бурханиие үреэн магтагты. Өөһэдынгөө эсэгэнэрэй Эзэн Бурханиие суглаан үреэн ёһолбод. Бурхандаа, хаандаа һүгэдэн мүргэбэд.
Ёшапаат хаан нюураараа газар хүрэтэр мүргэбэ. Иудын болон Иерусалимай бүхы арад зон Эзэндэ зальбаран, мүн лэ унажа мүргөө бэлэй.
Нэрэ хүндэ болон һүр жабхалан урдань, хүсэ шадал ба үзэсхэлэн байдал нангин газартань оршодог.
Сэсэшүүл гэртэ ороод, хүбүүнэй Мария эхэтэйгээ байхыень хараба, тиигээд газар хүрэтэр дохин Тэрээндэ мүргэбэ. Асарһан бэлэгүүдээ дэлгэжэ, хүбүүндэ алта мүнгэ, сан санзай, һайхан үнэртэй ургамалай тоһо үргэбэ.
Тиимэһээ хүбүүгээ Тэрээндэ зорюулан үгэнэб. Энэ хүбүүн бүхы наһаараа Эзэндэ алба хэжэ байха. Элии Эзэндэ һүгэдэн мүргэбэ.