22 Иигээд Бурхан ябашаба.
Абрам газар мүргэн һүгэдэбэ. Бурхан тэрээндэ хандан, үгэеэ үргэлжэлүүлбэ:
Энээнэй һүүлээр Эзэн Абраһаамые орхин ошожо, Абраһаам гэртээ бусаба.
Эзэн Моисейдэ айладаба: – Израилиин зондо хэлэ: «Хараба гүт, Би тэнгэриһээ таанадта хандабаб.
Тэдээндэ Эзэн уур сухалаа орьёлуулба. Тиигээд Тэрэ тэндэһээ зайлаба.
Бурханиие хэншье, хэзээдэшье хараагүй. Бурхантай нэгэн хамта, Эсэгэдээ ойро дүтэ ори ганса Хүбүүниинь лэ Бурханиие юртэмсэ дэлхэйдэ харуулаа.
Эсэгэ бидэ хоёр нэгэн хамтабди.
Таанадтай улаан нюураараа уулзалдан, Эзэн тэрэ хада дээрэһээ, гал дүлэн сооһоо үгэ хүүр айладаһан байна.
Үргэлэй шэрээһээ галай дүлэн огторгой өөдэ дэгдэбэ. Тиихэдэнь Эзэнэй Эльгээмэл тэрэ дүлэнтэй хамта дэгдэлсэбэ. Манооһаа ба тэрэнэй һамган эдэ бүгэдые хараад, нюураараа газар дэрлэн унажа, Тэрээндэ зальбаршабад.
Эзэнэй Эльгээмэлэй гартаа баригша һүлдэ тулгуурайнгаа үзүүрээр мяханда болон шаангида хүрэхэдэнь, тэрэ шулуунһаа гал гараад, Гидооной асарһан мяхые болон шаангиие тэрэ гал үрэбхиһэн юумэдэл үгы хэжэрхибэ. Эзэнэй Эльгээмэлшье тэрэ дары үгы болошобо.