27 Фараон Моисей Аһароон хоёрые дуудажа асаруулаад хандаба: – Энэ удаа би нүгэлтэй байһанаа мэдэрнэб; Эзэнтнай үнэниие айладаа юм байна, харин минии болон албатан арадайм буруу элирбэ гээшэ.
Давид Натаанда хэлэбэ: – Би Эзэнэй урда нүгэлтэйб. – Эзэн шамайе хүлисөө. Ши үхэхэгүйш.
Хаан болон удамаршад үгэнүүдэй зүб байһые мэдэржэ, иигэжэ хэлэбэ: – Эзэнэй мэдэлээр лэ болохо.
Харин Та хүлисэдэгта, бидэ урдатнай айн зогсонолди.
Үндэһэтэнүүд өөһэдын малтаһан нүхэндэ унаа, өөһэдын нюуһан торон зангада хүлөөрөө орошоо.
Фараон яаралтай Моисей Аһароон хоёрые ерүүлээд хэлэбэ: – Эзэн Бурханайтнай урда, танай урда би гэмтэйб.
Үшөө дахин үршөөгыт, Эзэн Бурхандаа зальбарыт, энэ үхэлтэ үйлэ намһаа холодуулаг лэ.
Фараон Моисей ба Аһароониие дуудажа ерүүлээд хэлэбэ: – Манай газар нютагһаа гарангүй Бурхандаа үргэл хэгты.
Фараон Моисей Аһароон хоёрые дуудажа ерүүлээд хэлэбэ: – Эзэндэ зальбаржа, намһаа, минии албатан арадһаам эдэ бахануудые зайлуулагты! Тиихэдэтнай Израиль угсаатаниие Бурхандаа үргэл хэхыень табихаб.
Теэд Эзэн зүб шударга! Юуб гэхэдэ, би үгыень дуулаагүйб. Бүхы арад түмэн, шагнагты, зоболонгым харагты: залуу басагад, хүбүүдни баряанда туугдан ошожо байна.
Гай тодхор бидэндэ эльгэхэеэ, буулгахаяа Эзэн удаарбагүй. Эзэн Бурханай хэһэн бүхы үйлэ хэрэгүүдынь зүб, харин бидэл үгыень дуулаагүйбди.
Арад зон Моисейдэ ерээд, иигэжэ хэлэбэ: – Бидэнэр Эзэндэ, танда дураа гутан гэмэрэлдэжэ, өөһэдтөөл нүгэл хэбэбди. Эзэнһээ үршөөл хайра бидэндэ гуйгыт даа. Эзэн эдэ могойнуудаа бидэнһээ холодуулаг лэ! Моисей арад зондоо үршөөл хайра гуйжа, Эзэндэ һүгэдэн зальбарба.
Балаһаам Эзэнэй Эльгээмэлдэ: – Би нүгэл хэбэб. Нарин харгы дээрэм зогсоходотнай, намда һаалта хэнэ гэжэ таниие огто би һанаагүйб. Буруушаагаа һаатнай, нютагаа тэхэрин бусаһуууб, – гэбэ.
– Гэм зэмэгүй хүниие барижа үхэлэй саазада хүртүүлхэдээ би нүгэл үйлэдэбэб, – гэбэ. Нүгөөдүүлынь: – Тэрэшни манда ямар хамаатай юм? Шиниил хэрэг ха юм, – гэжэ харюусаа һэн.
Харин таанад зүрюутэжэ, Бурханда хандахаяа арсанат. Тиигэжэ Тэрэнэй уур сухалаа элирүүлхэ, газар дэлхэйнхидые гэмнэн шүүбэрилхэ үдэр хүрэтэр таанад өөһэдтөө бүрил муу хэһээлтэ бэлдэжэ байнат.
Хүн түрэлхитэнэй өөрыгөө сагааруулхаяа болихын тула, бүхы газар дэлхэйнхидые Бурханай зарга шүүбэридэ оруулхын тула Хуули соо хэлэгдэһэн бүхы юумэнүүд Хуулиин мэдэлдэ байһан хүнүүдтэ хандуулаатай гэжэ бидэ мэдэнэбди.
Харюудань Ахаан Иисүүстэ хэлээ: – Зүб, би Эзэнэй урда, Израилиин Бурханай урда нүгэлтэйб, тиимэ юумэ хээб:
Саул Самуилда: – Би нүгэл хээб. Арад зонһоо айжа, үгыень дуулажа, Эзэнэй захиралта ба танай үгые дүүргээгүйб.
Саул: – Би нүгэл хээб. Гэбэшье мүнөө минии арад зоной аха захатанай болон Израилиин урда намайе хүндэлыт даа, намтай хамта бусыт. Би Эзэн Бурхандатнай һүгэдэн мүргэхэмни, – гэжэ гуйба.
Тиихэдэнь Саул: – Би нүгэлтэйб. Бусажа ерыш, минии хүбүүн Давид! Би дахин шамда гай тодхор хэхэгүйб. Юуб гэбэл, минии ами наһанай шамда хайратай байһые мүнөө элирхэйлээш. Би ухаагүй юумэ хэжэ, ехэ алдуу гаргааб, – гэбэ.