21 Сээжэбшэ-уутын сахаригуудые эфодой сахаригуудтай сэнхир ооһороор холбобо. Тиихэдээ уутань эфодой бүһэ дээгүүр байжа, эфодтоо нягтаар няалданхай һэн. Тиигэжэ Эзэн Моисейдэ зааһан байгаа.
эфодто болон энгэрэйнь гуу хүреэдэ хэхэ мана шулуу болон эрдэни шулуу суглуулагты.
Эфодой бүһэнь эфодтой нэгэн бүхэли шэнги байха ёһотой: эфодтол адли алтан утаһаар, сэнхир хүхэ, гүн улаан ба үдхэн улаан хилгааһаар, нарин маалинга зүйлтэтэйгээр нэхээтэй байха ёһотой.
Үшөө хоёр алтан сахариг хэжэ, дала мүрэй даруулгануудай доодо хирхагаар, урда талаһаа, эфодой бүһэтэй уулзадаг газарта торгообо.
Эфод доро үмдэхэ самса сэнхир хилгааһан утаһаар нэхэбэ.
Тиигээд Иисүүс Өөрынгөө шабинарта хэлэбэ: – Намтай ябалсаха дуратай хүн өөр тухайгаа бодохоёо болёод, үдэр бүхэн хэрээһэеэ үргэлөөд, хойноһоомни яба.
Бурханай тэнэг гэжэ һанагдадаг юумэнь хүнүүдэй ухаанһаа сэсэн юм, Бурханай бирагүй һула гэжэ һанагдадаг юумэнь хүнүүдэй хүсэ шадалһаа хүсэтэй юм.
Тиимэһээ Бурхан энэ дэлхэйн сэсэн мэргэниие номгоруулхын тула ямаршье удхагүй гэжэ тоологдодог юумэнүүдые шэлэжэ абаа, энэ дэлхэйн һүр хүсые сарахын тула хүнүүдэй дундаһаа ахир һула гэжэ тоологдодогуудыень шэлэжэ абаа.