30 Хойто үглөөнь Моисей арад зондо хэлэбэ: – Нүгэлтнай хэмжэшэгүй ехэ! Гэбэшье би Эзэндэ ошохом, гэмытнай сагааруулха арга олдожо магад.
Теэд юундэ ши Минии үгэ тоонгүй, энэ муу юумэ хээбши? Хээт хүн Урияа гэгшые һэлмээр хюдааш, аммоонуудай һэлмээр усадхааш! Тэрэнэй һамгые өөрын һамган болгон абааш!
Эзэн минии доромжолуулагдажа байһые хаража, тэрэнэй хараалай орондо намда һайн һайханиие хэжэ магад.
Эзэнэй Израилиие Давидай хан шэрээһээ амяарлахадань, израильшууд Набаадай хүбүүн Еробоһаамые һунгажа, өөһэдынгөө хаан болгожо томилбо. Теэд Еробоһаам Эзэнээ мартахые израильшуудта баадхан идхажа, тэдэниие аймшагтай нүгэлтэ зам руу абаашаба.
– Мүнөө таанад, – гэбэ тэдээндэ Моисей. – Аха дүү болон үри хүбүүдэйнгөө ами наһаар түлөөһэ оруулжа, Эзэнэй санаартад бологты! Тэрэл ушарта Эзэнэй үреэл үршөөлдэ хүртэхэт!
Муу муухайе зайлуулагты, һайнда дурлагты, зарга шүүхэдэ зүб шударга ёһо гурим бата һуурижуулагты! Тиигэбэлтнай, Түмэн Сэрэгтэ Эзэн Бурхан Иосифой үри таһардаһанай үлдөөсые хайрлан үлөөжэ магад.
Хэн мэдэбэб, Бурхан үршөөжэ, Өөрынгөө һүрөөтэ уур сухалые манһаа зайсуулжа, бидэ хосорхогүйл ааламди».
Аһароон Моисейн захиралтые дүүргэжэ, һайхан үнэртэй уталга абаад, арад зондоо ошобо. Тиихэдэнь тэдэнэй дунда үхэл тахал таража эхилээд байба. Аһароон үхэгшэдэй болон амиды хүнүүдэй хоорондо зогсоод, тэдэниие уталгаараа арюудхажа, үхэл тахалһаа абарба.
Баталһан хэлсээмни иимэ: тэрэнэй гэр бүлэ хододоо санаартад болохо. Ушар юуб гэхэдэ, тэрэ өөрынгөө Бурханда оролдосотойгоор хандажа, иимэ үйлэ хэрэг бүтээгээд, израильшуудай гэмые сагааруулаа.
Эсэгэдээ ошоод: „Абамни, би Бурханай, мүн танайнгаа урда нүгэл үргэлбэб.
Энэ эхэнэрэй хэһэн олон нүгэлынь хүлисэгдөө. Тиимэһээл энэ Намайе иимэ ехээр энхэржэ хайрлажа байна. Зүгөөр багаар хүлисүүлэгшэд бирагүйхэн энхэрэл хайра үзүүлдэг юм.
Өөрынгөө арадые абархын түлөө Бурханай хараалда хүртөөд, Христоосһоо холодуулхадашье би бэлэнби.
Дээрэмнай бууха ёһотой байһан Хуулиин хэһээлтэһээ бидэниие Христоос аршалжа, тэрэ хэһээлтые Өөр дээрээ даажа абаа. Тиимэһээ Хуули соо баһа иигэжэ бэшэгдээтэй: «Модондо үлгөөтэй хүн хараалда хүртөө».
Шамда эсэргүүсэһэн хүнүүдые Бурхан нүгэл үйлэдэхыень болюулжа, Өөртөө хандуулха, үнэн зүбые мэдэрхэ боломжо үгэхэ магадалтай юм хадань ши тэдэ зониие ехэл дарууханаар заһажа байгаарай.
Эдэгэхэ гэбэл, бэе бэедээ нүгэлөө хөөрөөд, бэе бэеынгээ түлөө зальбарагты: үнэн сэдьхэлтэнэй зальбаралга ехэ юумэ хэхэ аргатай.
Мүнөө ургаса хадаха саг. Зүб гү? Теэд минии Эзэниие дуудахадамни, Тэрэ аянга, бороо эльгээхэ. Тиихэдэнь таанад өөһэдтөө хааниие гуйжа, Эзэнэй урда хэһэн нүгэлэйнгөө угаа ехэ байһые мэдэхэт, харахат, – гэбэ.
Тиигээд бүхы зон Самуилда: – Бидэ өөһэдтөө хааниие гуйжа, өөһэдынгөө бүхы нүгэл дээрэ энэ бузар муухай юумэ нэмээбди. Тиимэһээ маанадай үхэхэгүйн тула богоол бидэнэйнгээ түлөө Эзэн Бурхандаа мүргэн зальбарыт, – гэбэ.
Самуил арад зондо: – Бү айгты. Таанад энэ бүхы муу муухай юумэ хээт. Гэбэшье Эзэниие дахан ябахаһаа бү хадуурагты, Эзэндэ бүхы сэдьхэл зүрхөөрөө алба хэгты.
Мүн би таанадай түлөө зальбархаяа болихогүйб – Эзэнэй урда нүгэл хэхэеэ тэбшэхэб. Би таанадта һайн, сэхэ зам заахаб.
Иигэжэ Эзэнэй урда эдэ залуу зоной нүгэл угаа ехэ бэлэй. Юуб гэхэдэ, тэдэнэр Эзэндэ үргэдэг үргэлнүүдтэ угаа хүндэгүйгөөр хандажа байгаа.