2 – Танай һамгадай, хүбүүд, басагадай шэхэнэй һиихэнүүдые абажа, намда асарагты, – гэжэ Аһароон тэдэниие зонхилбо.
Тэмээнүүдэй садатараа уһалуулһанай һүүлээр тэрэ ахалагша зараса басаганда хахад шээкэл хэмжүүрэй алтан сахариг, арбан шээкэл хэмжүүрэй хоёр алтан бугааг үгөөд,
«Хэнэй басаган болонош?» – гэжэ асуухадам, «Бэтүһээлэй басагамби. Бэтүһээл Нахоор Милкаа хоёрой хүбүүн», – гээд тэрэ харюусаа. Тиихэдэнь би басаганда хамарай һиихэ мүн хоёр бугааг үгөөб.
Алта мүнгөөр бурханай хүрэг дархалжа, Минии хажууда табижа бү байгты.
Зон Аһароондо алтан һиихэнүүдээ үгэбэ һэн ха,
Ерэхэ дуратай хамаг зон, эрэ, эмэгүй бултадаа алтан зүүдхэлнүүдээ: зүүлтэ, һиихэ, бэһэлиг, бугааг мэтэ зүйлнүүдые Эзэндэ үргэл болгожо үгэбэ.
Зэмэлэлгын мэргэн үгэ гээшэ шэхээ табин соносогшодо алтан һиихэ ба шэжэр алтан зүүдхэл мэтэ.
һиихэнүүдыень, гарай бугаагуудые, нэмэргэнүүдые, толгойн боолто, хүлэй гэнжэ, бүһэнүүдые, хангалтай түрхилгэнүүдые, һахюуһыень,
Таанад мүнгөөр хушаатай онгонуудаа, алтаар бүрхөөтэй хүрэгүүдээ абажа, муухай юумэндэл, бог шоройдол адляар холо хаяхат: «Зайлагты!»
Минии шамда үгэгшэ алта, мүнгэн шэмэглэлнүүдые абажа, эрын дүрсэтэй онгонуудые өөртөө дархалжа, ши тэдээндэ мүргэн,
Минии тэрээндэ эдеэ хоол, үзэмэй дараһан архи, оливын тоһо үгэдэгые, алта мүнгыень олошоруулһыем тэрэ огто мэдэхэгүй байгаал! Үнгэрхэдөө, тэрэ алта мүнгөөр Баалай дүрсэ шудхаа бэлэйл!