1 Бэеынь өөртөө абажа болохо.
Тэрэ хүн хайрлаха сэдьхэлгүй. Иимэ хэрэг үйлэдэһэн ушарһаа тэрэ хүн хурьганай түлөө дүрбэ дахин ехэ түлбэри түлэхэ ёһотой.
Мүргэдэг буха гэжэ урдань мэдэгдэһэншье һаа, бухаяа харууһалаагүй эзэн бухаяа үгэжэ, хохидолыень даадаг.
Сар үгы газарта тэбшэ хооһон, хүсэтэй сарнууд ургасын оршо нэмэдэг.
Мүн дэгэлэйтнай хормой дээрэ гэм зэмэгүй, үгытэй ядуу зоной шуһан харагдана. Теэд тэдэ зоной дээрмэдэжэ байхань үзэгдөөгүйл.
Жэшээнь, бариса гэжэ абаһан, үгышье һаа, тоноһон юумэ бусаажа, муу хэрэг үйлэдэнгүй, Минии хуулинуудые сахин байгаа гээшэ һаа, тэрэ амиды мэндэ үлэхэ.
сэдьхэлээрээ өөһэдынгөө нүгэлые мэдэрэг. Тиигээд тэрэ хүн өөрынгөө зэмын түлөө хохидогшодо ялын түлбэриие хуу дууһан түлэжэ, хуулита түлбэридөө үшөө тэрэнэйнгээ табан хубииень нэмэг.
– Эзэн аа! Би хахад зөөриеэ үгытэйшүүлдэ хубаажа үгэхэм. Хэрбээ зарим хүнүүдһээ татари буруу нэхэжэ абаһан байгаа һаа, тэрэнээ дүрбэ нугалан бусаахаб, – гэжэ Закхей Иисүүсэй урда зогсон хэлэбэ.
