12 Хүниие үхэтэр сохиһон хүнэй ами хороохо ёһотой.
Харин хүнэй ами наһа таһалдуулһанай түлөө Би шуһа адхагшые – арьяатаншье байг, аха дүүгээ хорооһон хүншье байг, хатуугаар хэһээхэб.
Хэрбээ хэн нэгэн хүниие алаа һаа, өөрөө алуулха. Юундэб гэхэдэ, хүн гээшэ Минии, Бурханай, түһөөгөөр бии болгогдоо.
Давид Натаанда хэлэбэ: – Би Эзэнэй урда нүгэлтэйб. – Эзэн шамайе хүлисөө. Ши үхэхэгүйш.
Хүниие бү ала.
Эдэ гурбые үлээгөөгүй ушарта эхэнэр гэрһээ түлөөһэгүй гаража ошохо эрхэтэй.
Хэн хүниие аланаб, тэрэ усадхагдаха ёһотой.
Тиихэдэнь Иисүүс шабидаа: – Һэлмэеэ байрандань бусаажа хэ. Һэлмэ баригшад булта һэлмэһээ хосорхо юм.
«Нэгэ яһанай хүнөө нюусаар хороогшо нэгэн хараалай ехэ хараалтай!» Бүхы арад зон харюусаха: «Болтогой!»
