6 Эзэн! Гартнай шанга, хүсэтэй! Эзэн! Гартнай дайсаниие нэрбээ!
Зоболондоо би Эзэниие дууданаб, өөрын Бурханда хандан хашхарнаб, Тэрэ Өөрын һүмэһөө хоолойем дуулаба, хашхараамни һонортонь хүрэбэ.
Ши тэдэниие түмэр баягаар бута сохижо, дарханай бүтээгшэ шабар амһартанууд мэтээр тэһэ буталхаш».
Иимэ һайн, зүб шударга юм, Эзэн! Тиимэһээ Тэрэ нүгэлтэндэ замынь заажа үгэдэг. י Ёд
Зоной дундаһаа ши эгээл гоё һайханши, нигүүлэсхы үгэнүүдые хэлэдэгши. Тиимэһээ Бурхан хэтэ мүнхэдөө шамайе үреэгөө.
Хүсэтэ хаан, һэлмэеэ ташаандаа зүүгыш, алдар солотойш, һүр жабхалантайш.
Танай майхан соо хэтэ мүнхэдээ байһуулби, жэгүүр доротнай хороһуулби. [Хүгжэм]
– Хорото муу зоной эбэрнүүдые хухалхаб, зүб шударга хүнэй эбэр дээшээ үргэгдэхэ!
Тэдэ Бурхантай баталһан хэлсээгээ эбдээ, һургаал хуулииень сахяагүй.
Маанадай бүхэли наһаараа баясан, хүхилдэн байхын тула үглөө маанадта энэрэл хайраа элбэг хайрлыт.
Эзэн – Хаан! Арадууд шэшэрэлдэг лэ! Тэрэ херүүбүүд дээрэ һууна, газар дэлхэй доһолог лэ!
Эзэнтэй жэшэхээр бурхад үгыл! Хутагтанарай дунда Тан шэнги хүсэ шадалтай хэншье олдохогүй! Алдар солоороо һүр дарагша, эди шэдиин Эзэн!
Гараа дэлгэхэдэтнай – газар дайсадые үрэбхеэ!
Айжа һүрдэжэ байг тэдэ! Танай хүсэтэ гар доро шулуун шэнги шэмээгүй болог! Эзэн, энэ Өөрын болгоһон арадтнай алад гаража ябанал!
Израилиин зоной түлөө фараондо ба тэрэнэй арад албатанда Эзэнэй юу хэһэн тухай, губида гаталһан хүшэр зам, Эзэнэй тэдэниие абарһан тухай Моисей хадам эсэгэдээ хөөрэбэ.
Би Өөрын хүсэтэ гар Египет руу һунаахаб, эди шэдеэрээ элдэб гайхамшаг үзэгдэл харуулхаб – тиихэдэм лэ таанадые табиха.
– Фараондо юу хэхыем харахаш даа; Минии хүндэ гарай баалалтаар удамайш зониие тэрэ табиха, табихаһаа байтагай орон нютагһаа үлдэжэ гаргаха, – гэжэ Эзэн Моисейдэ харюусаба.
Шабар һабадал адляар бутаран һалахат. Аһажа байгаа нүүрһэ удхаха гү, али уһанай һабаһаа уһа удхаха шабар хэлтэрхэйшье үлэхэгүй».
Эзэн, һэриит, маанадта туһалыт! Хүсэ шадалаа зангидан, бидэниие абарыт! Эртэ урда сагта, урданай сагта мэтэ һэриит! Тэнгис далайн Рааһаб гэжэ амитаниие сабшан хюдаа, далайн абарга могойе таһа татаа бэлэйт.
Бүхы үндэһэ яһатанай хараһаар байтар Эзэн нангин хүсэ шадалаа үзүүлээ: Өөрынгөө арад түмэндэ абарал буулгахыень үлгэн дэлхэйн бүхы булангай зон хараа.
Моисей гэгшые хүтэлжэ, далайн уһа хубаагаад, Өөртөө мүнхэ нэрэ олгуулагша Эзэн хаанаб?»
Домбо нүгөө домбоор домбодон сохижо байһандал, Би тэдэниие хүгшэн, залуугүй бэе бэедэнь хамталан бута сохихоб. Хайра үршөөл үзүүлхэгүйб, хайрлахагүйб, энэрилхэгүйб, хюдахаб! – гэбэ.
Горидолго хорхойтуулгада маниие бү оруулыт даа, муу мэхэтэй шолмосһоо аршалжа байгыт даа! Хаан түрэ, хүсэ шадал, алдар соло мүнхэдөө Танай ха юм. Болтогой!
Өөртэйнь үрсэлдэгшэдые Эзэн хюдаха, тэнгэриһээ аянга тэдээндэ буулгаха. Эзэн бүхы дэлхэй шүүбэрилэн зонхилхо. Абарагшада Тэрэ хүсэ шадал үгэхэ, һунган шэлэһэн Табисууртаяа илагдашагүй болгохо!