3 Инагни! Уулын һаглагар мододой дунда алим модоной үзэмжэтэйдэл адли олон түмэн хүбүүдэй дундаһаа онсо һайханиинь ши мүн. Алим модоной һүүдэртэ һуугаад, үрэ жэмэсынь таһалан эдихэдэ амта шэмтэнь угаа һайхан.
Бурхан хадаа манай хорохо газар, хүсэн, ямаршье гай тодхорто туһалагшамнай мүн.
Тиимэһээ газарай хүдэлхэдэшье, далайн гүн руу хада уулануудай хэмхэржэ унахадашье айхагүйбди.
[Дуунай бүлэгэй хүтэлбэрилэгшэдэ: «Бү усадхыт» гэдэг аялга. Давидай бэшэһэн шүлэг.]
Та зониие үерэй уһандал туугаат, тэдэ нойрто абтаа. Үглөөгүүр тэдэ шэнээр ургаһан ногоон мэтэ. Үглөө тэдэ сэсэглэжэ, шэнээр ургадаг. Үдэшэ дүтэлхэдэ, тэдэ хагдаран хатадаг.
[Псалма. Амаралтын үдэрэй дуун.]
хуша модоной тотого доро, нарһан модоной хушалта доро.
Алим бэ, намда үзэм эдюулыт, алим хазуулжа тэнхээ оруулыт! Хүсэл шадални хүлгүй болоол.
Шинии бэе сэсэрлиг мэтэ, анар мододтой, эрхим жэмэстэй, анхилма үнэртэй хинна, ая гангатай.
Хойто зүгэй һалхин, хүдэлыш! Урда зүгэй һалхин, үлеэгыш! Сэсэрлиг руум үлеэжэ эхилэ! Һайхан үнэрыень тараажа эхилэ! Инагни, мүнөө намдаа ерээрэй! Минии сэсэрлигтэ ороорой! Тансаг жэмэс бүриһээмни таһалан абажа амасаарай!
Үгэ хүүрынь илдамхан. Тэрэ шэгээрээ аятайхан. Иерусалим хотын басагад! Хайрата амарагни иимэл даа, хамагай һайхан андал даа!
Үглөө эртэлэн бодоод, уһан үзэмэй сэсэрлигтэ орожо, сэсэгэй дэльбэ задаржа, анар модоной сэсэглэхые амараг шамтайгаа харая. Тэндэ ошоод, хайра дуранай дээдые харамгүй үгэхэб шамдаа!
Соломоон хаан Бааһал-Хамоон уһан үзэмэй сэсэрлигээ хэдэн зондо хүлһэлжэ үгөө. Үрэ жэмэсэйнь эдеэшэхэ үедэ тэдэ зон татабари түлэдэг, мүнгэн зоос мянгые түлэдэг.
Соломоон хаан мянган зоос, хүлһэлжэ абагшад хоёр зуун зоос, тус тустаа абабал, абаг. Харин минии өөрын бэе, уһан үзэмэй сэсэрлигни, гансал өөрын, өөрын ушарһаа амараг тэрээндээл би үгэхэб.
Алас сүл губиһаа хүрэжэ ерээд, амараг хүнөө тэбэрин байгаа энэ басаган хэн бэ? Амарагни! Алим модон мэтэ анхилма дураар анхан би шамайе носоогооб. Иимэ дуранай хүсөөр лэ эхэшни шамайе хэбэлдээ оложо, хүн болгожо түрүүлһэн бэлэй.
Та үгытэйшүүлдэ хамгаалалтань, ядуу зондо түшэг тулгуубаринь боложо, шуурганһаа хоргодохо газар, халуунһаа халхалха һүүдэрынь болоо бэлэйт. Хэрзэгы дайсадай добтолгонь шулуун ханын урдаһаа ороһон бороо шуургандал һэн.
Эдэ удамаршадай хүн бүхэниинь һалхинһаа хорохо газар, шуурганһаа халхалха халхабша мэтэ, хуурай газараар урдагша уһанай һубаг, ангаһан-хатаһан газарта үндэр хабсагайн һүүдэр мэтэ болохо.
Тэрэ үдэр Эзэнэй мүшэр гоё һайханаар, алдар солоор толоронхой бии болохо, газарай хэшэг Израилиин амиды мэндэ үлэгшэдтэ бахархал, гоо һайханиинь болохол.
Энэ халхабша үдэрэй ааяма халуунһаа аршалха, һүүдэр болохо, шуурга, бороонһоо хорохо газар, нэмэри болон байхал.
Гол урасхалай хоёр эрьеэр алим жэмэстэ элдэб янзын модод урган байха. Һара бүри жэмэсэй шэнэ ургаса тэдэ үгэхэ, набша намаань хододоо ногоон зандаа байха, эм дом болохо. Юундэб гэхэдэ, энэ урасхал нангин үргөөһөө гаран урдана бшуу.
Уһан үзэмэй һөөг, удамбар жэмэстэ модон хаташоо. Анар жэмэс, дала модон, алима жэмэсэй модон болон талын бүхы модод хубхайран хатаба. Хүн зоной баяр, хүхюу байдал үсөөрөө.
Һүзэг этигэлэймнай эхи татаһан, тэрэнииемнай түгэс түгэлдэр болгоһон Иисүүсые шэртэжэ байял. Ерээдүйдэ үзэгдэхэ баярай түлөө Тэрэ Өөрыгөө гутаалгахаяа айнгүй, хэрээһэндэ хадуулжа үхөөд, Бурханай баруун талада һуугаа.
Үүргэнэ тэдээндэ иигэжэ хэлэбэ: «Үнэхөөрөө намайе өөһэдынгөө хаан болгожо томилхо гэбэл, таанад ерэжэ, минии һүүдэр доро хорогты. Тиигээгүй һаатнай, үүргэнэһээ гал гараад, Ливаанай хуша ойе шатааха».