11 Һалхин мэтэ тэдэ үнгэржэ, хүсэ шадалдаа найданхай, гансал хүсые бурхан мэтээр шүтэнхэй ябана».
Үнэн шударга минии зобожо байхада дээрмэшэн этэгээдүүд баяжажа, Бурханиие тоодоггүй зон амар һууна. Тэдэ өөрын хүсэ шадалые бурхан болгон үргэмжэлнэ.
Ассириин хаан иигэжэ бардамлана: «Би гансаараал эдэ бүгэдые хээб. Би хүсэтэйб, ухаатай сэсэмби. Арад үндэһэтэнэй хоорондохи хилэнүүдые үгы хэнэб, эд баялигыень дээрмэдэн абанаб, гайхамшаг томо бэетэй баатартал адли тэндэхи зониие дэбһэн гарааб.
Израиль, таанад Минии нангин хуби, ургасымни дээжэ мэтэ бэлэйт. Таанадые харшалагша уласуудые бултыень буруутан болгожо, гай тодхор тэдээндэ буулгаа бэлэйб. Энэ болбол Би, Эзэн, айладхажа байгаа мүн!
Зоной һэе хүүрнүүд задагай талмайнууд дээрэ шэбхэ мэтэ хэбтэхэ, таряа хадагшын һүүлээр хэнэйшье суглуулхагүй таряанай боолтонууд мэтэ. Эдэ үгэнүүдые минии соносхохые Эзэн захираа».
– Энэл даа, агууехэ Вавилоон, – гээд хаан үгүүлбэ. – Өөрын хүсэ шадалаар, алдар солын болон нэрэ хүндын тула би энэ хаанта хото байгуулааб.
Теэд тэрэ бардам, дээрэлхүү боложо, хан шэрээһээ унагаагдаа, бүхы алдар суугаа алдаа бэлэйл.
Тэрэ губшууртаа мүргэжэ, үргэл үргэжэ байна, юуб гэхэдэ, губшуурынь тэрэниие эрхим хоолоор хангана шуу.