4 Өөрынгөө ба үхибүүдэйнгээ хойноһоо үүдэеэ хаажа шэбхэдээд, тоһо тэдэ бүхы амһартануудтаа дүүрэтэр эюулээд, хажуу тээшэнь таби.
Элишаа тэрэ эхэнэртэ иигэжэ хэлэбэ: – Гудамжаар ябаад, хооһон домбонуудые хүршэнэрһөө суглуула. Домбонууд олон байбал һайн.
Тэрэ эхэнэр Элишааһаа гэртээ бусажа, хүршэнэрһөө домбонуудые суглуулаад, өөрынгөө ба хүбүүдэйнгөө хойноһоо үүдэеэ хаажа шэбхэдэбэ. Хүбүүд эхэдээ хооһон домбонуудые асаржа үгэнэ. Тэрэ эхэнэр тэдэ амһартанууд соо тоһо эюулнэ.
Минии арад түмэн, гэртээ орожо, үүдэеэ хаагты. Эзэнэй уур хилэнгэй үнгэртэр түр зуура бэеэ нюугаад байгты.
Харин ши зальбархадаа, өөрынгөө таһалгада орожо, үүдээ хаагаад, шамтай далда газарта байһан Эсэгэдээ зальбараарай. Тиигэбэлшни, нюуса юумэ хаража, мэдэжэ байдаг шинии Эсэгэ ашыешни заатагүй харюулхал.
Тиигэхэдэнь тойроод байһан улад зон Иисүүсые наада барин энеэлдэбэ. Иисүүс бүгэдэ зониие гаргаад, үнөөхи басаганай аба эжытэй, гурбан шабинартайгаа басаганай хэбтэһэн таһалгада оробо.
Иисүүс хилээмыень абаад, Бурханда баясхалан хүргэжэ, тэндэ һуугшадта хубаан үгэбэ. Мүн загаһыень баһал хүн бүхэндэ дураарнь хубаажа үгэбэ.
Пётр тэдэниие бултыень таһалгаһаа гаргаад, үбдэг дээрээ һуугаад зальбарба, тиигээд наһа бараһан басаган тээшэ хараад: – Табитаа, бодо, – гэбэ. Тэрэнь нюдөө нээжэ, Пётрые хараһаар бодобо.
Досоомнай хүсэ шадалаа ажаллуулжа, бидэнэй гуйжа хүсэхэ гү, али һанажа бодохоһоо үлүү юумые бүтээхэ аргатай Бурхан алдаршаһай.