6 Элияа Элишаада хандажа: – Ши эндээ үлэ, Эзэн намайе Иордан эльгээнэ, – гэбэ. – Эзэнэй ба шинии амиды байгаа сагта би шамайе орхихогүйб гэжэ тангаригланаб, – гэбэ Элишаа. Тэдэ хоёр хамта Иордан ошобо.
Түгэс шатаалта үргэлэй гал дэгжүүлхэ түлеэгээ Абраһаам Исаагайнгаа мүр дээрэ ашаба. Һүүлээрнь хэтэ сахюур, хутага абаад, хада өөдэ тэдэ хоюулханаа зорибо.
– Хүбүүмни! Бурхан түгэс шатаалта үргэлэй хурьгые Өөрөө хаража олохо, – гээ бэлэй Абраһаам. Тиигээд тэдэ хоюулаа саашалба.
Элияа Элишаада иигэжэ хэлэбэ: – Ши эндэ үлэ. Эзэн намайе Бэт-Ээл эльгээнэ. – Эзэнэй ба шинии амиды байгаа сагта би шамайе орхихогүйб гэжэ тангаригланаб, – гэбэ Элишаа. Тэдэ хоёр Бэт-Ээл тээшэ ошобо.
Үхибүүнэй эхэ иигэжэ хэлэбэ: – Танай амиды байгаа сагта, би таниие орхихогүйб гэжэ Эзэнэй зүгһөө тангаригланаб. Гэһаази хүл дээрээ бодоод, тэрэ эхэнэртэй ошолсобо.
Хэлсээнэй ханза үргөөшэдэй Иорданда орожо, шажанай албатанай хүлнүүдэй уһанда нороходо (Иордан шэниисэ хадаха бүхы үдэрнүүдтэ эрьеһээ халижа байгаа),
Ши хэлсээнэй ханза үргэжэ ябаһан санаартанда: «Иорданай уһан соо орон сасуу тогтогты», – гэжэ зарлиг буулга.
Теэд Рүүт: – Таниие орхижо ошохыемни, бусахыемни бү баалыт даа. Юуб гэхэдэ, танай ябаха газар руу би ябахаб, танай хонохо газарта бишье хонохоб. Танай арад түмэн минии арад түмэн, танай Бурхан минии Бурхан болохо!
Ханнаа тэрээндэ иигэжэ хэлэбэ: – Эзэн! Ута наһатай, удаан жаргалтай ябахатнай болтогой! Би эндэ, танай хажууда зогсожо, Эзэндэ мүргэн зальбаржа байгааша үнөөхи эхэнэр гээшэлби даа.
Гэбэшье Давид дахин тангариглан: – Намайе танай нюдэндэ хайра үршөөл олоо гээд танай эсэгэ һайн мэдэнэ. Тэрэ «Ёнатааниие гомдохоохогүйн тула энэ хэрэгые тэрээндэ бү мэдүүлэгты» гэжэ хэлээ. Харин би Эзэнэй нэрээр болон танай ами наһаар тангаригланаб, үхэл хүрэтэр нэгэ алхам лэ намда үлөө, – гэбэ.