30 Минии болон Өөрын арад түмэн Израилиин энэ газарта зальбаржа гуйжа байхада, огторгойдо оршогшо газарһаа маанадые анхаржа, нүгэлымнай хүлисэжэ хайрлыт!
огторгойн уудамһаа тэдэниие дуулажа, Өөрын арад түмэн Израилиин нүгэл хүлисэжэ, элинсэг хулинсагтань үгэһэн газар дайда руу тэдэниие бусаагыт!
Та огторгойн уудамһаа Израилиин арад түмэниие, Өөрын зарасанарые дуулажа, нүгэлыень хүлисыт, ябаха арюун харгы замыень заажа үгыт, тиигээд үе дамжан эзэлхэ гэжэ Танай үгэһэн газар дайдадань бороо хура эльгээгыт!
Оршодог газар – огторгойн уудамһаа тэдэнэй гуйлта дуулажа, тэдэниие хүлисэжэ, хэһэн хэрэгэйнь хэмээр хүн бүхэндэ хэһээлтыень амсуулжа, ашыень харюулыт. Хүнэй зүрхэ сэдьхэлдэ юун байһые гансал Та мэдэнэ ха юмта.
Та оршодог газарһаа – огторгойн уудамһаа тэрэ хариин хүниие дуулажа, гуйлтыень дүүргыт. Тиигэбэл, дэлхэйн бүхы арадууд Танай нэрэ хүндэ ойлгожо, Танай арад түмэн Израильдал адли Танһаа айн түбэгшөөжэ, Таниие хүндэлжэ эхилхэ. Минии баряаша үргөө Танай нэрээр дуудагдадаг гэжэ тэдэ мэдэхэ.
оршодог газарһаа – огторгойн уудамһаа тэдэнэй зальбарал гуйлта дуулажа, тэдээндэ туһалыт!
иигэжэ зальбарба: – Үбгэ эсэгэнэрэймнай Эзэн Бурхан! Огторгойһоо дэлхэйн арадуудые зонхилон байнат. Та агууехэ хүсэ шадалтайт, урдаһаатнай хэншье тулажа шадахагүй!
Минии болон Өөрын арад түмэн Израилиин энэ газарта зальбаржа гуйжа байхада, огторгойдо оршогшо газарһаа маанадые анхаржа, нүгэлымнай хүлисэжэ хайрлыт!
Минии арад түмэн гансата номгоржо, Нам руу эрьен, муу муухай хэрэгүүдээ орхин, зальбаран-гуй байхадань, Би тэдэниие огторгойһоо дуулажа, нүгэлынь хүлисэн, газар уһыень элүүр мэндэ болгодог байхаб.
[Үгсэлгын дуун. Давидай зохёоһон.] «Эзэн бидэнтэй байгаагүй һаань, – гэжэ Израиль хэлэг лэ, –
Нэрэдэнь хүрэмэ алдар соло Эзэндэ дуулагты, нангин алдарынь үмдөөд, урдань һүгэдэн мүргэгты!
Танда этигэдэг байһандам ами наһым хамгаалыт. Танда найдадаг Өөрын зарасые абарыт, Бурхамни!
Эзэн Моисейн урдуур гаран тунхаглаба: – Эзэн, Эзэн, энэрхы, хайрлагша сэдьхэлтэй, тэсэбэри ехэтэй, үршөөлтэ ба үнэн сэхэ Бурхан!
Үршөөл хайрань мянганшье үедэ хубилдаггүй: зэмэ, нүгэл, гэмтэ ябадал Тэрэ тэсэн даадаг. Теэд гэмтэниие гэмгүй гэхэгүй: эсэгын нүгэлэй түлөө үри хүүгэдыень, аша гушанарыень хэһээдэг!
Зоболонһоо зүүдэн арьбан гэдэгтэл тэнэгэй дуу хоолой олон үгөөрнь танигдадаг.
Би болбол хэтэ мүнхэдөө оршогшо үндэр болон арюун Бурхан гээшэб. Үндэр, нангин газарта оршодогшье һаа, Би даруу зантай, гэм зэмээ мэдэрдэг зонтой хамта байнаб. Иигэжэ Би тэдэнэй зориг, этигэл һэргээнэб.
Даниил иимэ зарлигай гараһан тушаа мэдэһэншье һаа, гэртээ ошоходоо урданайхидал адляар үдэртөө гурба дахин үбдэглэн, өөрын Бурханда зальбардаг, магтаал үргэдэг байба. Мүргэдэг дээдэ таһалгынь сонхонууд Иерусалим руу харанхай, нээгдэнхэй байдаг һэн.
Эзэмнай, маанадые шагныт! Эзэмнай, хүлисыт! Эзэмнай, анхарыт! Энэ болбол Танай нэрэ зүүгшэ хото, мүн Танай арад түмэн, тиимэһээ Өөрын нэрэ хүндые хаража, гуйлтыемнай дүүргыт, бү удаарыт!
Эзэн Бурхамнай маанадые энэрэл хайраараа орхингүй, хүлисэг лэ. Бидэ урдаһаань эсэргүүсээбди,
Манда муу юумэ хэгшэдые манай хүлисэдэгтэл адляар, маанадай буруу хэрэгүүдые хүлисыт даа.
Иигээд зальбаржа байгаарай: Тэнгэридэ оршодог Эсэгэмнай! Нангин нэрэтнай алдаршахань болтогой.
Хэрбээ нүгэл шэбэл хэһэнээ мэдэрээ һаамнай, үнэншэ зүб Бурхан нүгэл шэбэл хэһыемнай хүлисэхэ, бүхы муу юумэнһээ маниие арюудхан сэбэрлэхэ.