25 Тиигээд Соломоон хаан Ёядаагай хүбүүн Бэнайяа гэгшые эльгээжэ, тэрэнь Адонияае усадхаба.
Тиигээд Давидай зонойнгоо нэгыень дуудажа: – Дүтэлөөд тэрэниие алагты! – гэхэдэнь, тэрэ амалээг хүниие үхэтэрынь сохижо алаба.
Тиимэ ушарһаа одоо шинии уг удамһаа хэн нэгэн заабол хүндэ хороолгожо үхэдэг байха. Иимэ юумэн хэтэ мүнхэдөө үргэлжэлхэ. Юуб гэхэдэ, ши Намда хайхарамжагүйгөөр хандажа, хээт хүн Урияа гэгшын һамгые өөрын һамган болгон абаа бэлэйш.
Давид захиржа, сэрэгшэдынь тэдэниие алажа, гар, хүлыень сабшаад, Хэброондо, сөөрэмэй хажууда үлгэбэ. Иш-Боошэдой толгойе тэдэ абажа, Хэброондо, Абнээрэй агы нүхэн хуурсаг соо хүдөөлүүлбэ.
Ёядаагай хүбүүн Бэнайяа Давидай бэе аршалагшадай ноён һэн, тэрэ хэрээдүүдые ба пэлидүүдые захирдаг һэн. Давидай хүбүүд санаартан байгаа.
Ёһаабай Эзэнэй нангин майхан руу тэрьедэжэ ошоһон, үргэлэй хажууда байһан тушаа Соломоон хаанда дуулдаба. Ёядаагай хүбүүн Бэнайяа гэгшые Соломоон эльгээжэ: – Ошожо, тэрэниие усадха, – гэбэ.
Хаан тэрээндэ: – Хэлэһэнэйнь ёһоор хэ, тэрэниие алажа, хүдөөлүүлэ. Ёһаабай гэмгүй зониие алаһанай түлөө би, мүн Давидай бэшэшье үри һадаһад иигэжэ гэм зэмэгүй болохобди.
Иигэжэ Ёядаагай хүбүүн Бэнайяа ошожо, Ёһаабые алаба. Тэрэ элһэн сүл губида оршогшо гэртээ хүдөөлүүлэгдөө бэлэй.
Иигэжэ хаан Ёядаагай хүбүүн Бэнайяа гэгшэдэ захиржа, тэрэнь ошоод, Шимэй гэгшые усадхаба. Соломоон иигээд бахим гэгшээр хаан түрэеэ бариба.
Тиихэдэнь тэдэнэр Самсоондо иигэжэ хэлэбэд: – Бидэнэр шамайе барижа хүлеэд, пилиштүүдэй гарта үгэхэбди. Самсоон тэдэндэ иигэжэ хэлэбэ: – Таанад намайе алахагүйбди гэжэ намда тангариглагты!
Самуил: – Шинии һэлмын эхэнэрнүүдые үхи хүүгэдгүй болгоһондол адли, эхэнэрнүүдэй дундаһаа шинии эхэ хүүгэдгүй болог лэ, – гэжэ дуугарба. Тиигээд Самуил Агаагые Эзэнэй урда Гилгаалда таһа сабшаа һэн.