41 Элияа Ахаабта: – Ошожо эдеэ хоол баригты, юуб гэбэл, бороогой абяан дуулдана, – гэбэ.
Галаадтахи Тишбиигэй лүндэншэ Элияа Ахаабта иигэжэ хэлэбэ: – Минии зальбардаг Израилиин Эзэн Бурханай нэрээр тангаригланаб! Удаадахи хоёр жэлэй туршада шүүдэршье унахагүй, бороошье орохогүй. Гансал минии хэлэхэдэ орохо.
Олон сагай үнгэрһэнэй удаа, ган гасуурай гурбадахи жэлдэ Эзэн Элияада иигэжэ айладаба: – Ошожо, Ахаабтай уулза. Би энэ нютаг руу бороо оруулхаб.
Элияа тэдээндэ захирба: – Баалай лүндэншэдые баригты! Хэншье тэрьедэхэ ёһогүй! Тэдэниие барихадань, Элияа Кишоон горхоной хажууда абаашаад, тэдэниие алаба.
Ахааб эдеэ барихаяа ошобо, харин Элияа Кармээл хадын оройдо гараад, газар тээшэ тонгойн, толгойгоо үбдэгүүдэйнгөө хоорондо хабшуулан байба.
Та огторгойн уудамһаа Израилиин арад түмэниие, Өөрын зарасанарые дуулажа, нүгэлыень хүлисыт, ябаха арюун харгы замыень заажа үгыт, тиигээд үе дамжан эзэлхэ гэжэ Танай үгэһэн газар дайдадань бороо хура эльгээгыт!
Бурханай шиидхэбэреэр нэгэ газарта хайра, нүгөөдэ тээ хэһээлтэ буужа байдаг.
Зай иигээд яба, үйлэ хэрэгүүдыш Бурханай һайшаажа байгаа хадань, эдеэ талхаяа дорюун зоогло, сэдьхэл сэнгэлэн үзэмэй дараһан архияа уу.
Тиимэһээ бэеэ абархын тула эдеэлыт даа гэжэ таанадые гуйнаб. Та бүхэнэй тархиһаа нэгэшье үһэн унахагүй!