1 Тэрэ үедэ Еробоһаамай хүбүүн Абияа үбшэлбэ.
Иигээд Натаан гэр руугаа бусаа һэн. Урияа гэгшын бэлбэһэн эхэнэрэй Давидһаа түрэһэн үхибүүе Эзэн дайража, тэрэ хүндэ үбшэндэ нэрбэгдэбэ.
Еробоһаам һамгандаа: – Еробоһаамай һамган гэжэ шамайе танихаар бэшэ болотороо зүһээ хубилгаад, Шилоо руу ошо. Энэ арад түмэнэй хаан болохош гэжэ намда хэлэгшэ Ахияа лүндэншэ тэндэ ажаһуудаг.
Тэдээндэ бү һүгэдэ, бү мүргэ. Юуб гэхэдэ, Би, Эзэн Бурханшни, жүтөөрхэн сахидаг Бурхан гээшэб. Намайе хэрэгсээнгүй ябаһан эсэгэнэрэй түлөө үри хүүгэдыень, аша гушанарыень гурбадахи, дүрбэдэхи үе хүрэтэрынь хэһээдэгби.
Цэдэкиия хаан минии хойноһоо эльгээжэ, ордон руугаа асаруулаад, «Эзэнһээ мэдээсэл бии гү?» – гэжэ асууба. «Бии, – гэжэ хэлээд, – Вавилооной хаанай һабарта орохот», – гэжэ нэмэбэб.
Пилиштүүд Саулые болон тэрэнэй хүбүүдые хүсэжэ, Саулай Ёнатаан, Абинадааб, Малхишууһа хүбүүдые алаба.
