30 Тэрэ шарил хүүрые өөрынгөө булашада хүдөөлүүлжэ, «хөөрхы даа, дүүмни!» гэжэ уйлан хайлан байгаа бэлэй.
Лүндэншэ Бурханай хүнэй хүүрые үргэжэ, элжэгэн дээрэ тээгээд, гашуудалай ёһолол хэжэ, хүдөөлүүлхэеэ һөөргэнь Бэт-Ээл руу абаашаба.
Израильшууд бултадаа тэрэнэй хойноһоо гашуудаха, хүдөөлүүлхэ, юуб гэбэл, Израилиин Эзэн Бурхан Еробоһаамай гэр бүлэһөө тэрээндэл тааламжатай һайн зүйл оложо, Еробоһаамай гэр бүлэһөө гансал тэрэ зүб гуримаар хүдөөлүүлэгдэхэ.
Ёшияа тэндэхи хотын зондо хандажа: – Энэ юун хүшөө шулуун бэ? – гэжэ һураба. Тэндэхи хотын зон тэрээндэ иигэжэ харюусаба: – Таниие Бэт-Ээлдэхи үргэлэй шэрээе үгы хэхэ гэжэ бүхы юумэ уридшалан хэлэхэеэ Иудаһаа ерэһэн Бурханай хүнэй булаша.
Тиимэһээ Ёшияагай хүбүүн, Иудын хаан Ёякиим тушаа Эзэн иигэжэ айладхажа байна: Тэрэнэй хойноһоо «Ай даа, ахамни!» гэжэ хэншье гашуудан уйлахагүй. Тэрэнэй хойноһоо «Ай даа, эзэмни! Ай даа, алдарынь!» гэжэ хэншье гашуудан бархирхагүй.
Бурханда һүзэглэдэг зарим зон Стефаниие хүдөөлүүлхэдээ шаналан уйлаа һэн.