16 Бат-Шээбэ хаанда доро дохин мүргэбэ. Хаан: – Шамда юун хэрэгтэйб? – гэжэ асууба.
Бат-Шээбэ хааниие бараалхан унтариин таһалга руунь ерэбэ. Хаан угаа үбгэрһэн, Шүнээм нютагай Абишааг басаган тэрээндэ алба хэжэ байгаа һэн.
Тэрэ иигэжэ хэлэбэ: – Үндэр түрэлтэ эзэн хаамни! Минии хүбүүн Соломоон танай удаа хаан боложо, хаан шэрээ эзэлхэ гээд та намда Эзэн Бурханайнгаа урда тангариг үргөө бэлэйт.
Тэрэнэй ерэһые хаанда дуулгаба. Натаан хаанай урда ерэжэ, доро дохин мүргэбэ.
Бат-Шээбэ: – Би нэгэ жаахан гуйлтатайб, намда бү арсыш, – гэбэ. Хаан: – Эжымни, гуйгыт, би танда арсахагүйлби, – гэбэ ха.
Найрай хоёрдохи үдэр тэдэ үзэмэй дараһан архи шэмэжэ һуухадаа, хаан Эстээртэ хандан: – Хатан Эстээр, юу хүсэнэбши? Хүсэһэн бүхы юумыешни би дүүргэхэб. Шамда юун хэрэгтэйб? Хаанта улас түрынгөө хахадыеньшье хамаагүй үгэхөөр бэлэмби, – гэбэ.
– Ши юу хүсэнэбши? – гэжэ Иисүүс тэрэ эхэнэрһээ асууба. Тэрэнь Иисүүстэ: – Та Хаан шэрээдээ һуухадаа, эдэ хоёр хүбүүдэймни нэгыень баруун таладаа, нүгөөдыень зүүн таладаа һуулгажа хайрлыт даа, – гэбэ.
Иисүүс зогсожо, тэдэниие дуудаад: – Таанад Намһаа юу хүсэнэбта? – гэжэ һураба.
Зараса хүбүүнэй ябахада, Давид урда зүгһөө гаража ерэн, нюураараа газар шаан унажа, гурба удаа һүгэдэн мүргэбэ. Тэдэ бэе бэеэ таалажа, хамтадаа уйлалдаба. Давид үлүү ехээр уйлаа бэлэй.
Давид иигэжэ хэлэжэ, зоноо татан, Саулда добтолхыень зүбшөөбэгүй. Саул бодожо, агы нүхэнһөө гаража, замаа үргэлжэлүүлбэ.
Абигааһил Давидые харамсаараа яаралтай элжэгэнһээ буужа, Давидай урда унан мүргэбэ.