1 Нэгэтэ Давид иигэжэ хэлэбэ: – Саулай гэр бүлэһөө амиды мэндэ үлэһэн хүн үгы гээшэ гү? Ёнатаанай түлөө би тэрээндэ энэрэл хайра үзүүлхэ һэм.
Ёнатаан, ахамни! Тан тушаа зобон шаналжа байнаб. Та намда угаа хайратай байгаат. Танай хайра дуран намда хэды гайхалтай һайхан, бүһэгүй хүнэй дуранһаа үлүү дээрэ бэлэйл.
Саулай хүбүүн Ёнатаан болон Давид хоорондоо Эзэнэй урда тангариг үгэһэн байгаа, тиимэһээ тэрээнһээ боложо, Саулай аша, Ёнатаанай хүбүүн Мэпибоошэдые Давид хайрлажа, амиды үлөөбэ.
– Бү ай. Би шинии эсэгэ Ёнатаанай түлөө шамда энэрэл хайра заабол үзүүлхэб, хүгшэн абыншни Саулай бүхы газарые шамда бусаахаб. Ши минии шэрээдэ һуужа, намтай хамта хододоо эдеэ хоол баридаг байхаш, – гэжэ Давид тэрээндэ хэлэбэ.
Галаад нютагай Барзиллай гэдэг хүнэй хүбүүдтэ хайра үзүүлжэ, шамтай хамта эдеэ хоол баридаг зоной дунда һуулгаарай. Абшалоом ахаһааш тэрьедэн байха үедэм тэдэ намда туһалһан юм.
Өөрын нүхэдые ба эсэгын нүхэдые бү марта. Гай гашуудал болоходонь аха дүүгэй гэр тээшэ бү зори. Холо һуудаг аха дүүһээ ойро һуудаг хүршэ дээрэ.
Баһа хамагай бага шабидамни гансал шабимни байһанайнь түлөө аяга хүйтэн уһа үгэһэн хүн өөрынгөө шагнал заабол абаха гэжэ Би таанадта баталан хэлэнэб.
Тиихэдэнь хаан: «Эгээлэй юрын Минии дахагшадай нэгэндэнь тиимэ һайн юумэ хэхэдээ, таанад Намдашье һайниие хээ гээшэт», – гэжэ харюусаха.
Бурханай табисууртын шабинар хадатнай таанадта аяга уһа хэжэ үгэһэн хүн өөрынгөө шагнал заабол абаха гэжэ Би баталнаб.
Түгэсхэлдэнь хэлэхэдэ, таанад булта нэгэ һанал бодолтой, адляар юумэндэ хандажа байгты, бэе бэедээ аха дүүнэдтэл адли дуратай, бэе бэеэ хайрлажа, даруухан ажамидарагты.
Ёнатаан Давидта: – Амгалан тайбан ябаарай. «Эзэн ши бидэ хоёрой хоорондо болон минии үри һадаһадай ба шинии үри һадаһадай хоорондо хэтэ мүнхэдөө байхань болтогой!» гэжэ хоюулаа ши бидэ хоёрой Эзэнэй нэрээр тангариглаһамнай хэтэ мүнхэдөө оршог лэ! – гэбэ.