1 Удаань Израилиин бүхы обогууд Хэброон руу, Давидта ерээд хэлэбэ: – Бидэ танай мяха шуһанай таһардаһан бэлэйлди.
Лаваан иигэжэ хэлэбэ: – Ши яаха аргагүй яһа мяханайм таһархайш. Яковай Лаваанайда байрлаһаар һара үнгэрөөд байхада,
Таанад болбол минии аха дүү, мяха шуһанайм таһардаһан. Тиимэ аад, юундэ намайе бусаан асархада һүүлшын болохо болообта?»
Мүн Амасаада «Ши минии мяха шуһанай таһардаһан бэшэ юм гүш? Би шамайе Ёһаабай орондо сэрэгэйнгээ жанжин болгохоб. Тиигээгүй һаам, Бурхан намайе шиидхүүжэн!» гэжэ хаан хэлэнэ гээд хэлэгты.
Давидай үгэнүүд Иудын бүхы зоной зүрхэ сэдьхэл хүдэлгэжэ, түшэмэлнүүдтэеэ хамта бусахыень тэдэ хаанда дурадхаа һэн.
Израилиин зон хэлэбэ: – Давид хаанай талаар таанадта орходоо бидэ арба дахин ехэ эрхэтэйбди. Хааниие һөөргэн бусааха тухай маанадай түрүүн хэлэһые бү мартагты! Гэбэшье Иудын зон эрхэнүүд тухайгаа хэлэхэдээ, Израилиин зонһоо үлүү шанга, дошхон байгаа бэлэй.
Тэдэ Асаһээлые абажа, Бэтлэһээмдэ оршодог эсэгынь булашада хүдөөлүүлбэ. Тиигээд Ёһааб өөрын сэрэгтэй хамта бүхэли һүниндөө ябан, үүр сайха үедэ Хэброондо хүрэбэ.
Юундэб гэхэдэ, бидэнэр Христоосой бэеын эрхэтэнүүд гээшэбди.
Эзэн Бурханайнгаал шэлэһэн хүниие өөһэд дээрээ хаанаар залаха ёһотойт. Таанадай нэгэн хаантнай болуужан, хариин хүниие өөрынгөө хаан болгожо бү табигты.
Үхибүүдэй махабад бэе ба шуһанһаа бүридэһэн хадань Иисүүс Өөрөө тэдэнтэйл адли хүн болоо. Үхэлые эрхэ мэдэлдээ абаад байһан шолмосые Өөрынгөө үхэлөөр хүсэгүй болгохын тула,
Тиигээд Иисүүс ба тэрээнтэй бүхы Израильшууд Эглоонһоо Хэброон тээшэ ошожо, тэрээнэй урдаһаа дайлалдаа.
– Таанадые мэдэлдээ барижа байхын тула таанадта Еруббаалай бүхы хүбүүд гү, али тэдэнэй хэн нэгэниинь зонхилоо һаа дээрэб гэжэ Шэхээм хотынхидто ойлгуулагты. Би таанадай шуһа мяхан гээшэб.