20 Арунаа доошоо харахадаа, хаанай түшэмэлнүүдтэеэ хамта тэрээн тээшэ үгсэн ерэжэ ябахые обёорбо. Тэрэ гаража ерээд, газар хүрэтэр хаанда мүргэбэ.
Абраһаам гурбан эрэ хүнэй зогсожо байхые хараба. Тэрэ гүйжэ ошоод, тэдээндэ газар хүрэтэр доро дохин хэлэбэ:
Гурбадахи үдэрынь нэгэ хүн Саулай хотон хүреэнһөө хүрэжэ ерээ һэн. Тэрэнэй хубсаһан гай гашуудалһаа боложо уригданхай, толгойнь тооһо шоройдо дарагданхай. Тэрэ Давидта дүтэлөөд, газарта унан, һунажа мүргэбэ.
Давид Эзэнэй захиралта дүүргэжэ, Гаадай хэлэһээр тиишээ ошобо.
Тиигээд Арунаагай: – Үндэр түрэлтэ хаан, та ямар ушар болоод, намда ерэбэт? – гэжэ асуухадань, Давид: – Зонһоо гай гасалан һалгаахын тула шинии гүмнөө худалдажа абаад, Эзэндэ үргэлэй шэрээ бодхоохо һанаатайб, – гэжэ хэлэбэ.
Мэпибоошэт дахин мүргэбэ: – Богоолтнай үхэһэн нохойһоо дээрэ бэшэл. Хэн аад, би танай хайрада хүртэнэ гээшэбиб?!
Рүүт газарта хүрэтэр доро дохижо, тэрээндэ: – Минии хариин хүн байгаашье һаа, та юундэ намда иимэ энэрхыгээр ханданабта? Би яагаад танай талархалда хүртөө гээшэбиб? – гэбэ.