3 минии хорохо газар, абарагша Бурхамни, хамгаалагша хадамни, минии бамбай, абаралай ууламни, бүхэлэлтэмни. Тэрэ минии Абарагша, балмад шэрүүнһээ намайе хамгаалаа.
Энэ болоһон үйлэ хэрэгүүдэй удаа нэгэ хэды сагай үнгэрөөд байхада Абрамда үзэгдэл үзэгдэжэ, тэрэ Эзэнэй иимэ айладхал дуулаба: – Абрам, юунһээшье бү ай! Би шамайе хододоо хаража хамгаалжа, угаа ехэ һайн һайханиие үршөөхэб.
Бурханай замынь залан арюун, үгэнүүдынь арюун сэбэр. Өөртэнь этигэдэг бүхы зондо Тэрэ бамбай болодог.
Эзэн амиды! Хабсагаймни магтагдаха болтогой! Абаралайм Бурхан дээгүүр үргэгдэг лэ!
Та намайе дайсадһаам абараат, намда эсэргүүсэгшэдһээ дээгүүр намайе табяат, хэрзэгы зонһоо холодуулаат.
Өөрынгөө хаанда агууехэ илалта туйлуулнат, шэлэгшэ хүн Давидтаа болон үри һадаһадтань хэтэ мүнхэдөө хайра үршөөлөө үзүүлнэт!
Израилиин Бурхан айладхаһан юм, Израилиин аршалагша намда үгүүлһэн юм: «Бурханһаа айхые мэдэжэ, үнэн зүбөөр зониие зонхилдог хаан
[Давидай псалма.] Эзэн, би Таниие дууданаб, нам руу түргөөр ерыт! Таниие дуудан байха үедэм минии хоолойдо шэхээ табиит!
Гэм зэмэ хэгшэдтэй хамта хорото муу хэрэг хэхээр зүрхыем муу муухай юумэндэ бү татуулыт. Тэдэнэй амтанһаа намда бү эдюулыт.
Һүлдэмни досоомни һулараа, зүрхэмни досоомни тогтоо.
Үдэр бүри Таниие магтажа, нэрыетнай хэтэ мүнхэдөө магтан дуулахаб. ג Гиимэл
Тэнгэри Бурханай һүр жабхалангые зарлан тунхаглана, огторгой Тэрэнэй хэһэн бүтээлнүүдые айладхана.
Тэдэ Эзэнэй ажал хэрэгүүдые, бүтээлнүүдыень ойшоодоггүй. Энээнэй түлөө Эзэн тэдэниие усадхажа, дахин бодхоохогүй.
Эзэнэй дуу хоолой гал сахин гаргадаг.
«Бурхан тэрэниие абархагүй!» гэжэ нам тушаа олон зон хэлэнэ. [Хүгжэм]
Тэрэ далайн уһые уута руу суглуулһандал суглуулаа, гүн уһые суургалан хадагалаа.
[Дуунай бүлэгэй хүтэлбэрилэгшэдэ: Коорахай уг удамай псалма.]
Бүхы арадууд, альга ташагты! Баярта хашхараагаар Бурханиие магтагты!
Бурханда магтаал үргэгты, магтаал үргэгты! Хаандамнай магтаал үргэгты, магтаал үргэгты!
Танай аршалан байгаа зон хүхилдэн байг лэ! Тэдэнэй хамгаалагшань Танай байһанда тэдэ хэтэ мүнхэдөө хүхин байг! Нэрэдэтнай дуратай зондо Та баяр хүхилдөөн болонот.
Минии зоболон тушаа Та мэдэхэгүй юм гүт? Сурхирса уйлахым дууланагүй юм гүт? Ном соотнай минии зоболон бэшэгдээгүй юм гү?
Тэрэ гансаараа хабсагайм, абарални, хорохо газарни, би бэшэ ганхахагүйб.
Тэрэнэй үе сагта зүб шударга хүн сэсэг мэтэ һалбаран байг, һарын туяарха сагта аза жаргал дэлгэрэн-билтаран байг.
Үдэр бүри шархатуулжа, үглөө бүри зобожо байгаа гээшэ гүб?
Энэрэл хайра болон үнэн хамта уулзаха, зүб шударга болон амгалан тайбан таалалдаха.
Эзэн Бурханай юу айладахые дуулахаб. Өөрын арад түмэндэ, Өөрын үнэн сэхэ, тэнэг замаараа бэшэ ябахагүй зондо Тэрэ амгалан тайбаниие тунхаглаха.
Дарлагдаад байгаа хүндэ Эзэн хорохо газар, бэрхэшээлтэй сагта хоргодохо газар болохо.
Бүхы дэлхэйе Тэрэ үнэн шударга шүүбэрилхэ, арадуудые шударга сэхээр шүүбэрилхэл.
Хүсэн түгэлдэр Эзэн минии Бурхан, Алдар соломни, абарални бологшо Ашата Бурхамни! Элинсэгэйм, эсэгым Бурхан болоо. Эгүүридэ Тэрэнэй соло дуудахалби!
Эзэнэй нэрэ бата бэхи хэрэм. Үнэн шударга хүн тиишээ тэрьелээд, абаралта олоно.
Бурханай бүхы үгэнүүд арюун, Тэрээндэ найдагшадта Тэрэ халхабша юм.
Оо, Бурхан – минии абарал! Тэрээндэ найданаб, юунһээшье айнагүйб. Юуб гэбэл, Эзэн – минии хүсэн, минии шадал! Тэрэ – минии абарал!»
Эдэ удамаршадай хүн бүхэниинь һалхинһаа хорохо газар, шуурганһаа халхалха халхабша мэтэ, хуурай газараар урдагша уһанай һубаг, ангаһан-хатаһан газарта үндэр хабсагайн һүүдэр мэтэ болохо.
Зарга шүүлгэндэ ерэжэ, хэрэгээ хөөрэгты. Хамта зүбшэгты. Хэн эртэнһээ энээниие мэдүүлжэ, олондо соносхооб? Өөрын арад түмэниие абарагша Би, зүб шударга Эзэн бэшэ гүб?! Намһаа ондоо Бурхан байхагүй!
Эзэмни, Та минии хүсэ шадал, минии Хамгаалагшат! Гай зоболоной үедэ намда туһалнат. Газар дэлхэйн захаһаа үндэһэтэд Танда ерэжэ: Манай үбгэ эсэгэнэр гансал худал хуурмаг бурхадтай, ямаршье аша туһагүй шүтөөнүүдтэй байгаа.
Минии, Израилиин Бурханай, Түмэн Сэрэгтэ Эзэнэй айладхал соносогты! Танай амиды мэндэ, хараһаар байтартнай хүхюун зугаагай, түрэ найрай жаргалтай абяануудые үгы болгон болюулхаб.
Бурхан тухай, намайе Абарагша тухай сэдьхэн, һүр һүлдэмни урма баяраар халина.
Зараса Давидайнгаа үри һадаһадһаа манда һүр хүсэтэй Абарагшые үгөөл.
Тиихэдэ Эзэн Өөрын улад зонһоо иигэжэ асууха: «Найдадаг бурхадтнай хаана гээшэб? Хабсагайтнай хаанаб?
Тэрэ – танай хамгаалагша, хэрэгүүдынь түгэс. Бүхы аян замынь залан сэхэ. Бурхан найдамтай, хуурмаг худал юумэн Тэрээндэ үгы, Тэрэ үнэн зүб, шударга сэхэ юм.
Буянтайш, Израиль! Эзэнэй хамгаалдаг шамдал адли арад байхагүй! Эзэн – шамайе аршалдаг бамбай, алдар солыншни һэлмэ. Дайсадшни шинии урда дохин байха, нюргыень ши дэбһэхэш.
Харин манай Абарагша, Бурхан аша буянгаа, хайра дураяа үршөөжэ,
Бурханай үршөөл хайраар сагааруулагдажа, найдажа байһан мүнхын амидарал залгамжалхын тула Бурхан манай Абарагша Иисүүс Христоосоор дамжуулан, Арюун Һүлдэ маанадта элбэг дэлбэгээр үршөөгөө.
Тэрэ үшөө: «Би Тэрээндэ этигэнэб, Тэрээндэл найданаб», «Бурханай Намда даалгаһан үхибүүдтэй Би мүнөө эндэ байнаб», – гэжэ хэлээ.
Ханнаа иигэжэ зальбаран мүргэбэ: – Эзэн зүрхыем баяраар билтаруулаа, Бурханай туһаар хүсэн түгэс болооб. Дайсадаа наада харан хүхинэб, Эзэнэй туһалһанда угаа баяртайб.
Эзэндэл адли арюун хэншье байхагүй. Тэрэл ори ганса Бурхан гээшэ, манай Бурхандал адли хамгаалагша байхагүй.