27 Ёһааб: – Бурхан үзэг, хэрбээ шинии эдэ үгэнүүдые урид хэлээ һааш, үшөө үглөө байхада сэрэгшэд аха дүүнэрэйнгээ хойноһоо намнахаяа болихо байгаал, – гэбэ.
Абнээр Ёһаабта дурадхаба: – Эрхим сэрэгшэдые гарган, өөһэдынгөө урда тэмсэлдүүлэе. – Гаргаял, – гэжэ Ёһааб зүбшөөбэ.
Абнээр Ёһаабые дуудаба: – Бидэ бэе бэеэ хэтэ мүнхэдөө алажа байха гүбди? Хойшолонгуудынь угаа гашуун байха гэжэ мэдэнэгүй гүш? Аха дүүнэрээ намнахаяа болихо тухай ши зондоо хэлэхэгүй юм гүш?
Иигээд Ёһааб эбэр бүреэгээр үлеэжэ, бүхы сэрэг тогтожо, израильшуудай хойноһоо мүрдэхэеэ, бэшэ тулалдахаяа болибо.
– Эрхыемни хаһаһан Түгэс Хүсэтэ Эзэнэй, сэдьхэлэй голхорол намда асарһан Хамагые баригшын байгаа сагта,
Эелдэр зөөлэн харюу уур хилэн зайлуулна. Дээрэлхүү хүйтэн үгэ уур хилэн хүдэлгэнэ.
Хёморол хэрэлдээнэй эхин хадаа уһатай хаалтада нүхэ гаргаһантай адли. Даамжархаһаань урда хэрүүлээ тогтоогты.
Түсэб зохёоходоо, зүбшэхэ хэрэгтэй. Мэргэн зүбшэлэй удаа дайлалда.
заргалдахаяа бү яара. Хажуудахи хүншни шамайе аягүй байдалда оруулхадань юу хэхэ болонош?
Хэтэ мүнхэдөө хатан байхаб гэжэ ши һанааш. Саашадаа юун болохыень һанаандаашье оруулаагүйш.
Мүнөө, минии эзэн, Эзэнэй нэрээр болон танай ами наһаар тангариглая. Эзэн таниие шуһа урдахуулхаһаа, үһөөгөө абахаһаа тогтоог лэ. Танай дайсад, минии эзэндэ хоро хүсэгшэд Набаалтай адли болохонь болтогой!