9 Тэкооһагай эхэнэр харюудань иигэжэ хэлэбэ: – Үндэр түрэлтэ хаан, гэм зэмэнь намда болон минии гэр бүлэ дээрэ буухань болтогой. Харин хаан болон тэрэнэй гэр бүлэ гэмгүй.
Эхэнь харюусаба: – Хэрбээ хараал табяа һаань, тэрэ хараалынь намда шэнгүүжэг. Харин ши миниил үгэ дуула. Ошожо асара.
Би Бэньямиинэй аюул усалгүй байдалай түлөө харюусанаб. Ами наһыень өөр дээрээ даажа абанаб. Би тэрэниие танай урда улаан гараараа хүтэлэн бусаажа асархаб. Тиигээгүй һаа, бүхэли наһаараа танай урда буруутан, зэмэтэй ябуужаб.
Иихэдэнь хаан тэрээндэ хэлэбэ: – Шинии урдаһаа һөөргэдэһэн хүниие намда асараарай. Тэрэ бэшэ шамайе гомдохоохогүй.
Тиихэдэнь хаан эхэнэртэ иигэжэ хэлэбэ: – Гэртээ буса. Шам тухай зарлиг буулгажа, туһалхаб.
Тэрэ шуһан Ёһаабай болон үри һадаһанайнь толгой дээрэ хэтэ мүнхэдөө тудан байхань болтогой! Харин хан шэрээ эзэлдэг Давидай үри һадаһадта Эзэн хэтэ мүнхэдөө амгалан байдал үршөөхэнь болтогой! – гэбэ.
Газараа таанад бү бузарлагты. Юуб гэхэдэ, зоной шуһа урдахуулха гээшэ газар бузарладаг. Газар арюудхаха гэбэл, хүнэй шуһа урдахуулһан нэгэнэй өөрынь шуһа урдахуулхаһаа ондоо арга байхагүй.
– Тэрээнэй үхэлдэ бидэ, манай үри хүүгэд зэмэтэй байха, – гэжэ улад зон баран харюусаба.
Тэрэ Давидай хүлдэ унажа: – Минии эзэн, би зэмэтэйб. Шэбэгшынгээ танда хандахыень зүбшөөгыт! Шэбэгшынгээ үгэ дуулыт!