8 Тиихэдэнь хаан эхэнэртэ иигэжэ хэлэбэ: – Гэртээ буса. Шам тухай зарлиг буулгажа, туһалхаб.
Мүнөө бүхы түрэлхид минии урдаһаа тулажа, «ахаяа алаһан хүниие бидэндэ үгэ. Алаһан ахынь түлөө тэрэниие алахамнай» гэлдэнэ. Тэдэ иигэжэ минии ори гансахан ошо унтаргаажа, газар дээрэ үбгэнэймни нэрыешье, уг удамыеньшье үлөөхэгүйнь, – гэжэ тэрэ эхэнэр хэлэбэ.
Тэкооһагай эхэнэр харюудань иигэжэ хэлэбэ: – Үндэр түрэлтэ хаан, гэм зэмэнь намда болон минии гэр бүлэ дээрэ буухань болтогой. Харин хаан болон тэрэнэй гэр бүлэ гэмгүй.
Тиихэдэнь хаан Цибаада иигэжэ хэлэбэ: – Мэпибоошэдой хамаг юумэн мүнөө шинии. – Үндэр түрэлтэ хаан, би танай үнэн зарасаб, үршөөл хайратнай хододоо намтай байхань болтогой! – гэжэ Цибаа хэлэжэ, доро дохибо.
ядуу хүниие эсэгэ мэтэ энхэржэ, зарга шүүхэдээ, танихагүй хүндэ адляар хандаха гэжэ оролдодог бэлэйб.
Хүниие хүсэд шагнангүй харюу хэлэхэнь тэнэгэй хэрэг ба эшэгүүритэй.