13 – Хэлэ! – гэбэ хаан. – Юундэ та Бурханай арадай урдаһаа иимэ буруу юумэ хэнэбта? Эдэ үгэнүүдые хэлэхэдээ, та өөрыгөө гэмтэй хүн болгоот. Юуб гэхэдэ, үлдэһэн өөрынгөө хүбүүе гэртэнь бусаанагүйт.
Натаан Давидта иигэжэ хэлэбэ: – Ши болбол тэрэ хүн гээшэш! Израилиин Эзэн Бурхан иигэжэ айладхажа байна: «Би шамайе Израилиин хаанаар томилооб, Саулһаа шамайе абарааб.
Тиихэдэнь тэрэ эхэнэр иигэжэ хандаба: – Үндэр түрэлтэ хаан! Үшөө нэгэ юумэ танда хэлэхыемни зүбшөөгыт.
Тиимэһээ мүнөө ши Минии богоол Давидта иигэжэ хэлэ: – Түмэн Сэрэгтэ Эзэн иигэжэ айладхажа байна. Өөрынгөө арад түмэн Израилиин захирагша болгохын тула Би шамайе бэлшээриһээ, хонин һүрэг харууһалжа байхадаш абаа һэм.
Тэндэ Израилиин бүхы обогуудай болон бүхы үенүүдэйнь ударидагшад байба. Тэндэ Эзэнэй шэлэһэн арад болон элдэеэ шагтагалан бүһэлһэн дүрбэн зуу мянган сэрэгшэд сугларба.