7 Тэрэ ара тээшээ эрьежэ, намайе хараад, дуудаба. «Би эндэ байнаб», – гэжэ харюусабаб.
Давидта тэрэ иимэ харюу үгөө һэн: – Тушаан болон дайралдажа, би тиихэдэ Гилбооһа хадада байгааб. Жада дээрээ тонгойһон Саулые хараа һэм, дайшалхы тэргэнүүд ба морин сэрэгүүд тэрэниие хүсэжэ байгаа бэлэй.
«Ши хэн гээшэбши?» – гэжэ намһаа асуухадань, «би амалээг хүмби», – гэжэ хэлээ бэлэйб.
Саулай аша, Ёнатаанай хүбүүн Мэпибоошэт Давидта ерэжэ, газарта унан мүргэбэ. Давид тэрээндэ хандаба: – Мэпибоошэт! – Танай богоол би эндэ байнаб, – гэбэ тэрэ.
– Би хэниие ябуулхабиб? Хэн Манай даабари дүүргэхэб? – гэһэн Эзэнэй дуу соносоод, би хэлэбэб: – Би ошохоб, намайе ябуулагты!
Эзэн иигэжэ айладхана: Намайе гуйгаагүй зондо Би Өөрыгөө элирхэйлээб, Намайе бэдэрээгүйшүүлдэ Өөрыгөө олуулааб. Нэрыем дуудаагүй арад зондо «Би эндэ байнаб! Би эндэб!» гэжэ байгааб.
Абимээлэх зэбсэгыень абажа ябагшаяа дары түргэн дуудажа ерүүлээд: «Эхэнэр хүн намайе алаа гэжэ хэлсэхэгүйн тула һэлмэеэ һугалаад, ши намайе ала», – гэжэ тэрээндэ хэлэбэ. Залуу хүбүүн һэлмээрээ хадхажа тэрэниие алаба.
Саул: – Ахитуубай хүбүүн, шагна, – гэхэдэнь, тэрэ: – Эзэмни, би эндэ байнаб, – гэбэ.