20 Тиигээд тэрэнэй ехэ үбдэжэ, наһа баража байхада, хажуудань байһан эхэнэрнүүд иигэжэ хэлээ: – Бү ай. Ши хүбүү түрөөш. Теэд тэрэ харюусабагүй, ямаршье хүсэгүй болоод байба.
Удаань тэдэ Бэт-Ээлһээ хүдэлжэ, Эпраатаһаа, ондоогоор хэлэбэл, Бэтлэһээм хотоһоо, нилээд ябаад байхадань, Рахээл үхибүү түрэхэеэ үбдэжэ эхилбэ. Энэ удаа Рахээл угаа хүндөөр үбдөө.
Амаа нээхэдээ һургаалта үгэнүүдые хэлэхэб, эртэ урдын нюусануудые дуугархаб.
Эхэнэр хүн үхибүү түрэхэ сагай ерэхэдэ, үбдэдэг, зободог, теэд үхибүүгэй түрэхэдэ, дэлхэйдэ хүн түрэбэ гэжэ баярлахадаа, үбдэһэн зобоһоноо мартадаг.
Тэрэнэй бэри, Пинэһаасай һамган, хээлитэй, түрэхын урда тээхэнэ байгаа. Бурханай ханзын буляагдаһан, хадам эсэгынгээ ба үбгэнэйнгөө гээгдэһэн тухай мэдээсэл дуулахадаа, тэрэ гэнтэ үбдэглэжэ, үхибүү түрэжэрхибэ.