2 Давид бодожо, өөртэйнь хамта байһан зургаан зуун зоноо дахуулан, Гаадай хаан, Маһоохын Ахииш хүбүүндэ ошобо.
Тэдэнэр Киишэй хүбүүн Саулһаа Циклаагта хороод байһан Давидта сэрэгшэдэй диилэнхынь эрэлхэг зоригтой, байлдаанда туһатайнууд байһан.
Иигээд Давид зэһэжэ, тэрэ үдэр Саулһаа зугадан, Гаадай хаан Ахиишта ошобо.
Ахиишта зарасанарынь: – Энэ хүн тэрэ нютаг ороной Давид хаан гэдэгынь бэшэ гү? Тэрээн тухай «Саул мянгые алажа, Давид үй түмэниие алаба» гэжэ дуулан бүжэглөө һэн бэшэ гү? – гэлдэбэ.
Давидай хүнүүдтээ: – Һэлмээ бүһэдөө зүүгты! – гэжэ захирхадань, хүн бүхэн һэлмэеэ зүүбэ. Давидшье баһа һэлмэеэ зүүжэ, дүрбэн зуугаад хүн Давидай хойноһоо ябажа, хоёр зуун хүн ашаа бараагаа һахижа үлэбэ.
Давид Эзэнһээ: – Энэ дээрмэшэ бүлэгые мүрдэхэмни гү? Би тэдэниие хүсэхэ гүб? – гэжэ асуухадань, Эзэн тэрээндэ: – Мүрдэ. Юуб гэбэл, ши тэдэниие хүсэхэш, өөрын юумэ бусаажа шадахаш, – гэжэ харюусаба.
Тиигээд Давид зургаан зуун хүнтэй хамта ябажа, Бэсоор горхон руу хүрэжэ ерээд, зарим зониие тэндэ үлээбэ.