8 Давид иигэжэ хэлэжэ, зоноо татан, Саулда добтолхыень зүбшөөбэгүй. Саул бодожо, агы нүхэнһөө гаража, замаа үргэлжэлүүлбэ.
Абрам газар мүргэн һүгэдэбэ. Бурхан тэрээндэ хандан, үгэеэ үргэлжэлүүлбэ:
Тиихэдэнь Бат-Шээбэ газар хүрэтэр доро дохижо: – Минии эзэн Давид хаан, та мүнхэ наһа наһалхатнай болтогой! – гэжэ хэлэбэ.
Эзэн Бурханайнгаа үршөөһэн газарта ута наһатай һуухын тулада эхэ, эсэгэеэ хүндэлжэ ябаарай.
Үгэхэ ёһотой юумэеэ бүхы хүнүүдтэ үгэжэ байгты: татабари үгэхэ ёһотой болбол, татабаряа үгэгты; алба түлэхэ ёһотой болбол, албаяа түлэгты; һүрдэхэ ёһотой болбол, һүрдэгты; хүндэлэл үзүүлхэ ёһотой болбол, хүндэлэл үзүүлэгты.
Хүн бүхэниие хүндэлжэ байгты. Һүзэглэгшэ бүлгэмдөө дуратай байгты. Бурханһаа айн һүрдэгты, хааниие хүндэлжэ ябагты.
Зараса хүбүүнэй ябахада, Давид урда зүгһөө гаража ерэн, нюураараа газар шаан унажа, гурба удаа һүгэдэн мүргэбэ. Тэдэ бэе бэеэ таалажа, хамтадаа уйлалдаба. Давид үлүү ехээр уйлаа бэлэй.
Тэрэ хүнүүдтээ: – Эзэнэй байгаа һэн тула Тэрэнэй тоһолһон өөрынгөө эзэндэ минии иигэжэ хандаха, Эзэнэй тоһолһон хүндэ гараа минии далайха гээшэ намһаа холо байг лэ, – гэжэ хэлэбэ.
Давидшье энээнэй удаа бодожо, агы нүхэнһөө гаража, Саулай хойноһоо дуудан: – Минии эзэн хаан! – гэбэ. Саулай эрьежэ харахада, Давид нюураа газардан мүргэбэ.
Тиихэдэнь Саул Давидай абяа таняад: – Минии хүбүүн Давид, энэ шинии абяан бэшэ гү? – гэхэдэнь, Давид: – Минии абяан, эзэн хаамни, – гэжэ харюусаба.
Саул тэрээнһээ: – Тэрэнэй түхэл дүрэнь ямар бэ? – гэжэ асуухада, тэрэ: – Наһатай хүн гаран ерэжэ байна. Тэрэ дэгэл үмдэнхэй, – гэбэ. Тэрэ Самуил гэжэ Саул ойлгоод, нюураараа газар хүрэтэр унан һүгэдэн байба.