16 Эзэн шүүбэрилэгшэ боложо, та бидэ хоёрой хоорондохи хэрэг шэнжэлэг, минии гомдолые хараад шиидхэг, танай гарһаа намайе абархань болтогой! – гэжэ хэлэбэ.
– Ши минии доромжолуулһанда гэмтэйш, – гэжэ Сара Абрамда хэлэбэ. – Би шамда өөрынгөө шэбэгшэ эхэнэрые үгөө һэм, харин тэрэш хээлитэй болоходоо, намда дээрэлхэнэ. Тиибэл, Эзэн маанадай дунда хэнэй зэмэтэй байһые шиидхэг лэ!
Долоодохи үдэр болоходо, Бурхан ажалаа дүүргэжэ, хэжэ байгаа бүхы ажалнуудһаа долоодохи үдэртөө Тэрэ амарба ха.
Зүгөөр Эсаав тэрээндэ гүйжэ ерээд, шангаар тэбэрин, үбсүүндээ хашаба, таалаба, тиигээд хоюулаа бархирбад.
Гушанай толгойлогшо Амасайда Һүлдэ буужа, тэрэ иигэжэ хэлэбэ: – Давид, бидэ танайбди! Ишайн хүбүүн, тантай хамтабди! Танда энхэ тайбаниие хүсэнэбди! Танда туһалагша Бурхандатнай энхэ амгаланиие хүсэнэбди! Давид тэдэниие угтан абаад, сэрэгэйнгээ манлайда томилбо.
Үнэн үгэ тэсэжэ шагнахань хэсүү байна, теэд тэрээнһээ ямар үрэ гарахаб? Минии бурууе баталаа бэшэт.
Эелдэр зөөлэн харюу уур хилэн зайлуулна. Дээрэлхүү хүйтэн үгэ уур хилэн хүдэлгэнэ.
Саг соогоо хэлэгдэһэн зүб үгэ гээшэ мүнгэн хээ угалзада шэрэгдэһэн алтан алим шэнги.
Юу хэлэхые мэдэхэ ухаа Би таанадта үршөөхэб. Танай хэлэһэн юумые нэгэшье дайсантнай буруушаажа гү, али һөөргэдэжэ шадахагүй.
Гэбэшье Арюун Һүлдын болон сэсэн ухаанай хүсөөр Стефанай хэлэжэ байһан юумые буруушааха тэдэ аргагүй байгаа.
Би шинии урда ямаршье зэмэгүйб. Харин ши минии урдаһаа дайгаар добтолон, намда муу юумэ хэнэш. Эзэн, үнэн бодото зарга шиидхэгшэ мүнөө израильшуудай гү, али аммоонуудай хэниинь зүб бэ гэжэ шиидхэг лэ.
Тиихэдэнь Саул Давидай абяа таняад: – Минии хүбүүн Давид, энэ шинии абяан бэшэ гү? – гэхэдэнь, Давид: – Минии абяан, эзэн хаамни, – гэжэ харюусаба.
Одоол намда танай ами наһанай угаа үнэтэй байһантай адли Эзэнэй нюдэндэ минии ами наһанай ехэ үнэтэй байхань болтогой! Мүн Эзэн намайе хамаг зоболонһоо абархань болтогой! – гэжэ хэлэбэ.