14 «Нүгэлтэнһөө нүгэл гарадаг» гэдэг урданай сэсэн үгэ бии бэлэй. Харин би танда гар хүрэхэгүйб.
Цэруяа эхэтэй Абишай: – Энэ үхэһэн нохой яахадаа минии эзэн хааниие харааха болооб? Ошожо, тэрэнэй толгой таһа татахые намда зүбшөөгыт, – гэбэ ха.
Абнээр Иш-Боошэдой хэлэһэн үгэдэ ехэ уурлажа, иигэжэ хэлэбэ: – Намайе Иудын нохой гэжэ һанаа гүт? Би Саулай гэр бүлэдэ, тэрэнэй аха дүү болон нүхэдтэнь үнэн сэхэ байгааб, таниие Давидһаа абарааб. Харин та мүнөө тэрэ эмэһээ боложо, намайе зэмэлжэ байнат!
Давидай гэр бүлэеэ юрөөхэеэ ерэхэдэнь, Саулай басаган Михаал тэрэниие угтан гаража, иигэжэ хэлэбэ: – Израилиин хаан мүнөөдэр ямар ехээр шалгарба гээшэб! Тэнэг хүнэй эшэхэгүй нюсэгэлдэгтэл, тэрэ мүнөөдэр зарасанарайнгаа, шэбэгшэнэрэйнгээ хараһаар байтар нюсэгэлөө.
Мэпибоошэт дахин мүргэбэ: – Богоолтнай үхэһэн нохойһоо дээрэ бэшэл. Хэн аад, би танай хайрада хүртэнэ гээшэбиб?!
– Та Израилиин хаан бэшэ юм гүт?! Бодожо, эдеэлэгты, һанаагаа бү зобогты. Езрээлэй Набоодой сэсэрлиг би танда абажа үгэхэб, – гэжэ Изээбэл хэлэбэ.
Таанад муу муухайе ургуулан байгаат, үнэн шударга бэшые хуряажа абанат. Худал хуурмагаар ургуулагша эдеэгээ эдин байнат. Юуб гэбэл, таанад дайшалхы тэргэнүүдтээ, олон сэрэгшэдтээ найдаһан байгаат.
Тэрэ Давидта: – Ши юундэ нам руу модо барижа ерэбэш? Би нохой юм гүб? – гэбэ. Пилишт хүн өөрынгөө бурхадые дурдан, Давидые харааба шэрээбэ.
Эзэнэй оршонһоо холо минии шуһа газарта бү урдахуулыт! Ушар гэбэл, Израилиин хаан уулада торхируу шубуу агнажа байһантай адли ганса булуудха бэдэрхэеэ гараа ха юм даа, – гэжэ хэлэбэ.