10 Давид Саулда: – Та юундэ «Давид танда муу юумэ хэхэ һанаатай» гэжэ хэлэдэг зоной үгэ хүүр шагнанабта?
Тиимэһээ Тэрэ гуйлтынь дүүргээшье хадаа тэдээн руу үбшэ эльгээгээ.
Тиимэ, Эзэн маанадай түлөө агууехэ юумэ үйлэдөө. Бидэ баярлажа байгаабди.
Үгы һаа, дайсан намайе арсаландал таһа татаха, хэһэг болгон зулгааха, хэншье абархагүй!
Эзэн Бурхамни! Буруу юумэ хээ, гараа бузарлаа гээшэ һаам,
Сохиһон хүн алаха хүсэлгүй байгаа гэжэ элирээ һаа (Бурханай эрхэ хүсэлөөр тиимэ юумэн ушараа гээшэ ааб даа), хоргодохо эрхэ тэрээндэ үгтэжэ болодог, хаана хоргодохыень Би шиидхэхэб.
Хүниие алуулха зорилготойгоор худалаар хардагшад таанадай дунда бии, обоонуудые тахин үргэл хээд, онгонуудта үргэһэн үргэлэй мяха эдигшэд, забхай һальхай ябадал үйлэдэгшэд олдохо.
Улад зоной дунда элдэб юумэ бү тараагты, дүтынгөө хүнэй ами наһанда бү хүрэгты. Би Эзэн гээшэб.
Харгын хажуугаархи хонидой хашаада ерээд, тэндэ агы нүхэнэй байхада, Саул бэеэ заһахаяа тиишээ оробо. Давид болон тэрэнэй зон тэрэ агын оёорто энэ үедэ һуужа байгаа бэлэй.
Давидшье энээнэй удаа бодожо, агы нүхэнһөө гаража, Саулай хойноһоо дуудан: – Минии эзэн хаан! – гэбэ. Саулай эрьежэ харахада, Давид нюураа газардан мүргэбэ.