34 Ёнатаан угаа уурлан, эдеэнэй шэрээнһээ бодожо, шэнэ һарын баярай хоёрдохи үдэртэ эдеэ барибагүй. Юуб гэхэдэ, тэрэнэй эсэгын Давидые доромжолһондо Давидай түлөө сэдьхэлынь гашуудажа байгаа.
Үнэниие гансал үйлэдөөд, юрэ нүгэл хэдэггүй хүн гэжэ дэлхэй дээрэ үгы.
Иисүүс тэдэниие сухалтайгаар хараад, зүрхэ сэдьхэлэйнь мохооршоһондо уйдан гашуудажа, үбшэн хүндэ хандан: – Гараа һарбай, – гэбэ. Үбшэн хүнэй гараа һарбайхадань, хатаһан гарынь эдэгэшэһэн байба.
Уур сухалда абтаһаншье һаа, нүгэл шэбэл бү үйлэдэгты, наранай орохоһоо урда уур сухалтнай бууран намдаг.
Тиихэдэнь Саул Ёнатааниие алахаар тэрээн руу жада шэдэбэ. Иигэжэ эсэгынгээ Давидые алахаар шиидэһые Ёнатаан ойлгобо.
Үглөө болоходо, Ёнатаан зараса хүбүүе дахуулан, Давидтай хэлсэһэнэй ёһоор хээрэ тала руу гаража ябаба.