17 Ёнатаан Давидта дуратай байһан тула тэрэниие дахин тангариглуулба. Юуб гэхэдэ, тэрэ өөртөө мэтэ Давидта угаа дуратай байгаа.
Ёнатаан, ахамни! Тан тушаа зобон шаналжа байнаб. Та намда угаа хайратай байгаат. Танай хайра дуран намда хэды гайхалтай һайхан, бүһэгүй хүнэй дуранһаа үлүү дээрэ бэлэйл.
Найза нүхэд ямаршье үедэ бэе бэеэ хайрладаг. Аха дүүнэр хэсүү сагта тулга болохын түлөө түрэдэг.
Дан олон нүхэд һүйдхэлдэ асаржа магад. Зарим ушарта анда нүхэр аха дүүһээ үлүү байдаг.
Шапаанай аша, Ахикаамай хүбүүн Гэдаалияа тэдэнэй ба тэдэнэй хүнүүдэй урда иигэжэ тангариглаба: – Халдейн ноёд һайдһаа бү айгты! Энэ орон нютагта үлэгты. Вавилооной хаанда алба хэгты, тиигэбэл, бүхы юумэнтнай һайн байха.
Шамда дүтэ хэн нэгэн – аха, дүүшни, хүбүүншни гү, али басаганшни, дуратай һамганшни гү, али анда нүхэршни шинии, мүн үбгэ эсэгэнэрэйшни мэдэхэ танихагүй ондоо бурхадта мүргэдэг болохыеш һэмээхэнээр үгэдөө оруулха һанаатай, «ошожо, ондоо бурхадта зальбардаг болоё» гээд хэлээ һаань,
Давидай Саултай хөөрэлдэжэ дүүргэхэдэ, Ёнатаан тэрээнтэй танилсан нүхэсэбэ, тиигээд өөртөө мэтээр Давидта угаа ехээр хайра дуратай болобо.
Ёнатаан Давидта өөртөө мэтээр дурлаһан тула Давидтай хэлсээ баталба.