1 Ханнаа иигэжэ зальбаран мүргэбэ: – Эзэн зүрхыем баяраар билтаруулаа, Бурханай туһаар хүсэн түгэс болооб. Дайсадаа наада харан хүхинэб, Эзэнэй туһалһанда угаа баяртайб.
Иуда болон Иерусалимые толгойлһон Ёшапаат түшэмэлнүүдтэеэ хамта Иерусалим руу бусахадаа, угаа хүхижэ ябаа. Юуб гэбэл, дайсадыень Эзэн даран диилүүлээ бшуу.
мүргэлэй магтаал дууладаг гол дуушан, Михаагай хүбүүн Маттаанияа; Михаа Забдиин, Забдии Асаапай хүбүүн бэлэй; хоёрдохи дуушан Бахбуугьяа; Шаммууһын хүбүүн Абдаа; Шаммууһа Галаалай, Галаал Едүтүүнэй хүбүүн бэлэй.
Иигэжэ би эгүүридэ гашуудалай шэрүүн хубсаһа үмдэһэн мэтэ болооб. Духаараа газар мүргэжэ,
Ямаршье баялигта баясадагтал, Танай зарлигуудай замда баярланаб.
Тэндэ тэдэ угаа ехээр айха. Юуб гэбэл, Бурхан зүб шударга зоной тала баримтална.
Тэрэ Өөрын арадай эбэрые дээгүүр үргөө. Энэнь Тэрэнэй бүхы үнэн сэхэ зоной, Тэрээндэ ойро болохо Израилиин арад түмэнэй түлөө магтаал бэлэй. Эзэниие магтагты!
Тэнгэри Бурханай һүр жабхалангые зарлан тунхаглана, огторгой Тэрэнэй хэһэн бүтээлнүүдые айладхана.
Тэрэ Танһаа ами наһа гуйхадань, хэтэ мүнхэдөө ута наһа үршөөгөөт.
Бурхамни, Бурхамни, юундэ намайе орхибот? Холот, туһалхагүйт, ёолохым дуулахагүйт.
Тэдэ үргөөгэйтнай баян хэшэгээр садхалан байдаг, тэдэниие Өөрын тааламжатай голһоо ундалуулнат.
Тэрэ далайһаа далай хүрэтэр, мүрэнһөө газар дэлхэйн заха хизаар хүрэтэр захиран зонхилон байхань болтогой!
дэлхэйн бүхы ядуушуулые абархаар Бурханай шүүбэри хэхэеэ бодоһон үедэ. [Хүгжэм]
Эзэн Бурханаймнай талархал маанад дээрэ байхань болтогой! Хэһэн хэрэгүүдтэмнай туһалыт, хэһэн хэрэгүүдтэмнай туһалыт!
Эзэн, намайе үршөөгыт! Дайсад намайе зобоожо байнал, харыт! Үхэлэй хаалгаһаа намайе бодхоонот.
Моисей болон Израиль угсаатан Эзэндэ магтаал дуу дуулаба: – Эзэндэ магтаал дуулаял, Тэрэ агуу үндэр! Сэрэгшые моритойнь далай руу шэдэбэл!
Мириам мэдэлшэ дуугаа дуулаба: – Эзэндэ магтаал дуулаял! Һүр жабхаланта хүсэеэ Тэрэ харуулба! Сэрэгшые моритойнь далай руу шэдэбэ!
Аввакуум лүндэншын зальбарал-гашуудал дуун:
би Эзэндэ баясан байхаб, юуб гэхэдэ, Тэрэ минии Абарагша Бурхан мүн!
Зараса Давидайнгаа үри һадаһадһаа манда һүр хүсэтэй Абарагшые үгөөл.
Бурханай маанадтай эб найрамдал тогтоохоор Эзэн Иисүүс Христоосые эльгээһэн ушарта бидэ аргагүй баяртай байнабди.
Иосиф – бухын түрүүшын түл! Зэрлиг үхэрэй эбэртэл адли эбэртэй, тэдэ эбэрынь гэбэл, Эпрааимай үри һадаһад, Мэнашшээ гэгшын хэдэн мянгаад уг удам юм. Тэдэ эбэрнүүдээрээ ондоо арадуудые мүргэжэ, газарай заха руу түринэл!»
Тэдэнэр бэшэ, харин бидэнэр жэнхэни «отолуулга» хэһэн зон гээшэбди, юуб гэбэл, бидэ Бурханай Һүлдын ашаар Бурханда мүргэжэ, Иисүүс Христоостой нэгэдэһэндээ бахархан баясанабди. Бидэ бэеын эрхэтэнэй отолуулха ёһололдо найданагүйбди.
Эзэнтэй нэгэдэһэндээ ходо баясажа байгты. Баясагты гэжэ би дахин хэлэнэб.
Юундэшье һанаагаа бү зобогты, зальбарха бүхэндөө Бурханда баясхалан хүргөөд, хэрэгтэй юумэеэ гуйжа байгты.
Тэрэниие хараагүйшье һаа, таанад Тэрээндэ дуратайт; мүнөө Тэрэниие харангүйшье байхадаа, Тэрээндэ этигэнэт. Тиимэһээ таанад үгэнүүдээр дамжуулхын аргагүй, гайхалтай баяраар баясанат,
Огторгой тэнгэри, Бурханай хүнүүд, элшэд, лүндэншэд, энээндэ хүхин баясыт! Таанарай түлөө тэрэ ниислэлые Бурхан хэһээгээл!»
Ханнаагай үхибүү түрэдэггүй ушарһаа боложо, Пэниннаа тэрэниие доромжолдог, Эзэнэй умайень хааһан ушарта гомдон голхоруулхые оролдодог һэн.
Жэл бүхэн Эзэнэй һүмэ ошохо бүринь нэгэнь нүгөөдэеэ голхоруулдаг, нүгөөдэнь уйлажа, эдеэ хоолһоо гарадаг бэлэй.